31 छबिमा चइ बिइ, “खाबज्यै आबिमिंस्याँ ङइ खैले क्होल् खाँमुँ?” च्हौ बिसि चइ फिलिपने “रथर क्रेसि ङने बालु टिद्,” बिइ।
छतसि ङ च्हैंब् मैंल् आखाँब नेरो ताँ क्होल् आखाँब् मुँल; क्हिए उँइँर ङ खेदो धोंन् तब् मुँल।
क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्योंबै कोलोमैंइ [खेंमैंए आबा-आमाए फिर छेनले भर लब्] धोंले, परमेश्वरए फिर भर थेंसि म्हाँदिब्मैंइ मत्त्रे परमेश्वरउँइँले आशिक योंब्मुँ, धै परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।”
फिलिप च रथ ङाँइ न्हेह्यामा चइ यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिबै कितब खेरिब् थेसि चइ “क्हिइ खेरिबै ताँ क्होइमुँ वा?” बिसि चने ङ्योएइ।
चइ खेरिबै कितबर्बै ताँ चु मुँल, “सैबर बोबै क्यु नेरो पै प्ह्रेबै क्यु पै प्ह्रेबै म्हिए उँइँर तोइ आबिल्ले टिब् धोंले, खीजी ह्रोंसए सुँउँइँले तिजी या आपों।
दिलेया परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैंइ खीने खैले प्राथना लब? धै परमेश्वरए बारेर आथेब्मैंइ खीए फिर खैले बिश्वास लब? झाइले परमेश्वरए बारेर खाबज्यै आबिमिंस्याँ म्हिमैंइ खैले थेब?
ह्रोंसैन ह्रोंसलाइ धोका आपिंन्: क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै या “चु ह्युलर्बै बुद्धि मुँबै म्हि ङन् ग” बिसि मैंम् बिस्याँ क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धि मुँबै म्हि तल् खाँरिगे बिसि च बुद्धि आरेबै म्हि धों तल् त्हुम्।
खाबज्यै या “ङइ तोन्दोंरि ह्रइमुँ” बिलेया ह्रल् त्हुबै ताँ चइ तोइ या आह्रइमुँ।
छलेन प्लबै म्हि ङ्हाँदु तयालेया सैं च्योंब् आलरिगे, तलेबिस्याँ म्हि प्ललैया ङ्हाँदु तलैया ट धोंलेन् ङ्योंलोंयाब्मुँ।
छतसि ताँन् आछ्याँबै ताँ नेरो दुष्ट केमैं लब पिवाद्, बरु परमेश्वर म्हाँदिसि खीए छ्वेर बिबै ताँ क्हेमैंए सैंर थेंसि च्योंने तद्। छलस्याँ क्हेमैं जोगेब्मुँ।