29 पबित्र प्ल्हइ फिलिपने “च रथए ङाँर ह्याद्,” बिइ।
पत्रुस ह्रोंसइ म्रोंबै दर्शन तो मुँगे बिसि मैंरिमा पबित्र प्ल्हजी चने बिइ, “ङ्ह्योद्, म्हि सोंइ क्हि म्हैरिमुँ।
झाइले पबित्र प्ल्हजी, ‘चमैंने बालु तोइ आङ्हाँन्ले ह्याद्,’ बिसि ङने बिइ। छबिमा चु अलिमैं टुग्लो या ङने बालुन् कैसरिया नाँसर ह्यासि ङि कर्नेलियसए धिंर होंइ।
चइ पावलए फगि किंसि ह्रोंसए यो प्हले फैसि बिइ, “‘चु फगिए क्ल्हे यरूशलेमर ह्याइ बिस्याँ चर्बै यहूदीमैंइ चलाइ छलेना फैसि अरू ह्रेंमैंए योर पिंवाब्मुँ,’ बिसि पबित्र प्ल्हजी बिइमुँ।”
छतसि चमैं खें-खेंमैंन् ताँ आक्ह्रिसि ह्याबि छेमा पावलइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए खेमैंने यशैया अगमबक्ताउँइँले बिमिंबै चु ताँ ठिकन् मुँल,
च लिउँइँ प्रभुए स्वर्गदूत घ्रिइ फिलिपलाइ बिइ, “रेसि ल्हुँउँइँ (दक्षिण) ह्यासि म्हि आटिबै क्ल्ह्योर्बै घ्याँर ह्याद्। च घ्याँ यरूशलेमउँइँले गाजा ह्युलउँइँ ह्याम्।”
च रथर क्हुँसि यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिबै कितब खेरिल।
फिलिप च रथ ङाँइ न्हेह्यामा चइ यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिबै कितब खेरिब् थेसि चइ “क्हिइ खेरिबै ताँ क्होइमुँ वा?” बिसि चने ङ्योएइ।
झाइले चमैं क्युउँइँले बैरु त्होंखबै लिउँइँ प्रभुए प्ल्हजी फिलिप बोयाइ। हिचडइ फिलिप धबै आम्रोंलेया सैं तोंदै ह्रोंसए घ्याँ क्हाइ।
चु ताँन् केमैं पबित्र प्ल्ह घ्रिए केमैंन् ग। खीजी ताँन् म्हिमैंलाइ खीए सैंर मैंब् धोंले स्यो-स्योबै बरदान पिंम्।
तारे खबै त्हेजरे स्योलिबै ताँ क्वेंसि दुष्टए घ्याँर प्रसि को-कोइ बिश्वास लबन् पिवाब्मुँ बिसि पबित्र प्ल्हजी छेनाले बिमिंइमुँ।
छतसि पबित्र प्ल्हजी बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ,