17 छतसि पत्रुस नेरो यूहन्नाइ चमैंए फिर यो थेंसि प्राथना लमिंमा चमैंइ पबित्र प्ल्ह योंइ।
“ङए च्हमि च्योंब्स्यो नसि सार तइमुँ। छतसि च ससि सोरिगे बिसि क्हि ङए धिंर खसि चए फिर यो थेंमिंन्,” बिसि चइ यो छ्युँ लइ।
चमैं बर्त टिसि प्राथना लइ, धै चमैंए फिरि यो थेंसि चमैं कुल्मिंइ।
झाइले पावलइ चमैंए फिर यो थेंमा पबित्र प्ल्ह चमैं फिर युइ, धै चमैं स्यो-स्योबै क्युइर पोंब नेरो अगमबाणि लबर होंइ।
छतमा चमैं ताँन् परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ, धै पबित्र प्ल्हजी पिंबै शक्तिउँइँले चमैंइ स्यो-स्योबै क्युइर पोंबर होंइ।
चमैंइ च त्हाँबै म्हिमैं कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए उँइँर पखइ धै कुल्मिंबै चेला चिब्मैंइ चमैंए फिर यो थेंसि प्राथना लमिंइ।
छले कुल्मिंबै चेला चिब्मैंइ यो थेंमा पबित्र प्ल्ह योंब् म्रोंसि सिमोनइ छ बिदै चमैंलाइ मुइ पिंबर होंइ,
छबिमा हननिया ह्यासि शाऊल टिबै धिं न्होंर होंइ। धै चए फिर यो थेंसि बिइ, “ओ अलि शाऊल, क्हि खरिबै घ्याँर क्हि ङाँर म्रोंयुबै येशूजीन् क्हिए मि म्रोंरिगे धै पबित्र प्ल्हजी प्लिंरिगे बिसि ङ कुल्मिंब् ग।”
तलेबिस्याँ परमेश्वरए ताँमैं अझै छेनाले लोमिंसि क्हेमैंलाइ बिश्वासर भोंब् लमिंबै ल्हागिर ङ क्हेमैं ङाँर खदा ङ्हाँइमुँ।
अगमबक्तामैंइ पोंब् धोंले चजर्बै एल्डरमैंइ क्हिए क्रर यो थेंसि प्राथना लमा परमेश्वरउँइँले क्हिइ योंबै बरदानए हेल आलद्।
अरूमैंइ लबै आछ्याँबै केमैंर क्हि सामेल् आतद्। छ्याब आयोंरिगे बिसि प्रभुए के लबै ल्हागिर म्हिमैं त्हाँल् त्हुमा आतुर आतद्। ह्रोंसलाइ पबित्र थेंन्।
छतसि ङइ क्हिए फिर यो थेंसि प्राथना लमा, परमेश्वरजी क्हिलाइ पिंबै बरदानमैं आम्लेद्। परमेश्वरजी पिंबै बरदान अनुसार्बै केमैं क्हिइ लरिद्।
बप्तिस्मा बारेर्बै ताँमैं, यो थेंसि आशिक पिंबै ताँमैं, परमेश्वरजी म्हिमैं सिबउँइँले धबै सोगों लमिंबै ताँमैं धै परमेश्वरजी म्हिमैंए निसाफ लमा खोंयोंइ दण्ड योंरिल् त्हुम् बिबै ताँमैं लाछेंरि आटिले।