60 झाइले चइ च्हि तुँसि थेबै कैले ओरसि बिइ, “ओ प्रभु, चु पापए छ्याब चुमैंए फिर आल्हैदिरिगे।” च्हौ बिसि चइ सो पिवाइ।
छगोंमैं थोंयासि ओंसोंन् प्रभुए फिर बिश्वास लसि सियाब्मैं सोगों तसि रेइ।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ह्रोंसए शत्तुरमैं म्हाँया लद्, धै क्हेमैंलाइ ह्रुगुदिबै म्हिमैंए ल्हागिर प्राथना लसि परमेश्वरने आशिक ह्रिमिंन्।
च लिउँइँ येशू दे क्याइ दने ह्यासि च्हि तुँसि छले प्राथना लइ।
च्हमा येशूजी बिइ, “ओ आबा, चुमैं क्षमा लमिंन्, तलेबिस्याँ चुमैंइ तो लरिइमुँ बिब था आसे।” दिलेया सिपाइमैंइ येशूए क्वें चिट्ठा झोंसि खेंमैंए न्होंरि चुइ।
क्हेमैंए फिर सराप पिंब्मैंलाज्यै आशिक पिंन्, धै क्हेमैंए फिर गाल् केब्मैंए ल्हागिर परमेश्वरने क्षमा ह्रिसि प्राथना लमिंन्।
च लिउँइँ खीजी चमैंने बिइ, “ङ्योए थु लाजरस न्हरु च्हुइरिमुँ। छतसि चलाइ न्हरुउँइँले छोरबर ङ चर ह्याम्।”
चु ताँ दाऊदइ ह्रोंसए बारेर बिब आङिं, तलेबिस्याँ दाऊदइ ह्रोंसए पलोर परमेश्वरजी बिब् धोंलेन् के लसि सिइ। धै चए खेमैंने बालु पावाइ, धै चए ज्यु क्राँयाइ।
पावलइ च्हौ बिसि च्हि तुँसि चमैंने बालु प्राथना लइ।
च क्ल्ह्योउँइँले ङि प्रबै त्हे तबइले ङि चमैंने फ्रेसि ह्रोंसए घ्याँ क्हामा। चर्बै प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैंइ ह्रोंसए परवा, प्हसेमैं ताँन् किंसि ङि सहरए बैरु समन् सबर खइ। धै ङि मा ङ्युँइए छेउर च्हि तुँसि प्राथना लइ, धै चमैंने फ्रेसि
झाइले पत्रुसइ चमैं ताँन् बैरु कुल्मिंसि च्हि तुँसि परमेश्वरने प्राथना लइ। धै च सिनु ङाँइ तोसि, “तबिता, रेद्!” बिमा चइ मि ङ्ह्योइ, झाइले पत्रुस म्रोंसि रेसि क्हुँइ।
छेनाले आक्होल्ले चबइले क्हेमैं न्होंरि ल्हें म्हिमैं नब छब तइमुँ, धै को-कोइम् सियाइमुँ।
छ बिस्याँम् येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि सियाब्मैं या नास तयाइमुँ।
दिलेया छ बिब आत! ख्रीष्ट सिबउँइँले धबै सोगों तब क्ह्रोसेंन् ग। सियाब्मैं न्होंरि ताँन् भन्दा ओंसों येशू सिबउँइँले सोगों तइ। छतसि सिसि न्हरु च्हुइरिब्मैं धबै सोगों तब्मुँ बिबै प्रमाण येशू ख्रीष्टन् ग।
थेद्, ङइ क्हेमैंने म्हिमैंइ क्होल् आखाँबै ताँ बिम्। ङ्यो न्होंरि को-कोइ सियालेया ताँन् सिरिब् आरे, दिलेया ङ्यो ताँनए से-कोए ज्यु मि चिब्लि लबर्न परमेश्वरजी फेर्दिवाब्मुँ।
च लिउँइँ धबै खी ङ्हप्रदे भन्दा ल्हें अलि-अङाँमैंने तिखेर्न त्होखइ। चमैं न्होंरि को-कोइ सियालेन् त्हेन् जसो तोगोइ या सोगोंन् मुँ।
खी युबै त्हेर ङ्यो सिलेन् सोलेन् तोइ फरक आत, ङ्यो येशूने खोंयोंन् बिलै टिल् योंरिगे बिसि ङ्योए ल्हागिर ख्रीष्ट सिमिंइ।
ङइ ओंसों रोमर्बै अड्डारि राइ पोंमा खाबज्यै या ङए ख आल। बरु ताँन् ङलाइ वाथेंसि छ्युडिह्याइ। दिलेया चु ताँए दोष चमैंलाइ आल्हैदिरिगे।
“येशूजी खी धबै युम् बिसि बाछा फैल। तिंयाँ समा तले आयु? ङ्योए खेमैं-माँमैं सियाल् खाँइ, झाइले ह्युलर मुँबै सैमैं या ह्युल् बनेब् ओंनोंबै खैब मुँल तिंयाँ या छाबन् मुँ!” बिसि चमैंइ बिब्मुँ।