56 चइ बिइ, “ङ्ह्योद्! स्वर्ग थोंब नेरो म्हिए च्ह परमेश्वरए क्योंलोंउँइँ रारिबै या ङइ म्रोंइँमुँ।”
“म्हिए च्ह म्रुँ तसि खीए थेबै मानर ल्हें स्वर्गदूतमैंने बालुन युब्मुँ, धै ह्रोंसए पबित्र राजगद्दिर टिब्मुँ,
बप्तिस्मा किंल् खाँबै तोदोंन् येशू क्युउँइँले बैरु त्होंखमा स्वर्ग थोंसि परमेश्वरए प्ल्ह तोंगु धोंले ह्रोंसए फिर युरिब खीजी म्रोंइ।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “स्येलमैंला टिबै रो मुँ, नमेमैंला च्हों मुँ, दिलेया ‘म्हिए च्हलम्’ क्र क्ह्युबै क्ल्ह्यो या आरे।”
क्युउँइँले त्होंबै तोदोंन् येशूजी स्वर्ग थोंब् नेरो पबित्र प्ल्ह तोंगु धोंले ह्रोंसए फिर युरिब म्रोंइ।
यूहन्ना झेलर च्युवाब् भन्दा ओंसों चए योउँइँले ताँन् म्हिमैंइ क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंइ। झाइले येशूज्यै बप्तिस्मा किंसि परमेश्वरने प्राथना लरिमा स्वर्ग थोंयाँइ।
धबै येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङइ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ स्वर्ग थोंब नेरो परमेश्वरए स्वर्गदूतमैं ङ म्हिए च्हए फिर क्रेदै, तदै लरिब म्रोंब्मुँ।” (खी स्वर्ग नेरो पृथ्बीए म्हाँजोर्बै घ्याँ ग।)
चइ स्वर्ग थोंब नेरो च्हो प्लिर्न फैबै तन्न धों तबै सै ताले माइ पृथ्बीउँइँ तयुरिब् म्रोंइ।
चु ताँ सोंब्ले समा छान् बिरिइ। च तोंदोंन् च च्यादर स्वर्गउँइँ बोयाइ।
स्तिफनसइ छबिमा चमैं थेबै कैले ओरसि ह्रों-ह्रोंसए न्ह म्रुइ। धै चमैं ताँनइ तिखेर्न चए फिर ह्वानेइ।
च लिउँइँ स्वर्गर परमेश्वरए मन्दिरर्बै म्रा थोंयाइ, धै खीजी फैबै बाछाए ठिम झोंथेंबै म्हदुस मन्दिर न्होंर म्रोंइ। च्हमा काम्लि तिम्लि चारइ, मु ङ्हेइ, सयो खइ धै थे-थेबै तिस्यु युइ।
ङइ स्वर्ग थोंब् म्रोंइ। चर फोस्रे ब्योंबै घोडा घ्रि मुँल। च घोडाए फिर क्रेबै म्हिए मिं “भर लल् खाँब नेरो क्ह्रोंसेंन” बिब् मुँल। खीजी ठिक निसाफ लम्, ठिक निसाफ लबै ल्हागिर खीजी ल्हडें लम्।
च लिउँइँ ङइ धबै दर्शनर स्वर्गर्बै म्रा थोंथेंब् म्रोंइ। धै ङइ ओंसों थेबै कैइ “छुइ कैंडो खो, ङइ क्हिलाइ तारे लिउँइँ तबै ताँमैं उँइँमिंस्यो” बिबै बिगुलए कै ङइ थेइ।