51 “ओ, आच्योबै म्हिमैं, सारो सैं प्ह्याब्मैं नेरो न्ह आथेब्मैं! क्हेमैंइ खोंयोंन् बिलै पबित्र प्ल्हए बिरोध लइमुँ। क्हेमैंए खेमैंइ लब् धोंले क्हेमैंज्यै या छान् लइमुँ।
क्हेमैं स्वर्गए बिरोधर पोंसि ओक्रों आतद्; थेब् प्हैंसि आपोंन्।’”
ह्रोंसए खेबाज्युमैंइ लब् धोंले सैं सारो नेरो बिब् आङिंबै पुस्तामैं चमैं आतरिगे। चमैंए खेबाज्युमैंइ परमेश्वरए फिर भर आम्हाँदिमल, चमैंइ खीए फिर बिश्वास आलमल।
याहवेहजी मोशाने बिइ, “चु म्हिमैं बेल्ले आच्योब्मैं मुँन बिसि ङइ म्रोंइ।
दिलेया क्हेमैं आच्योब्मैं ग, धै ङ क्हेमैंने ह्यास्याँ ङइ क्हेमैंलाइ सैवालै। छतसि ङ क्हेमैंने बालु ह्यारिब् आरे।”
तलेबिस्याँ “‘क्हेमैं आच्योमैं ग। ङ तिस्याँदे क्हेमैंने ह्यास्याँ ङइ क्हेमैंलाइ सैवालै। छतसि तोगो क्हेमैंइ ह्रोंसए घानामैं प्लिद्, धै क्हेमैंलाइ तो लल् त्हुमुँ ङ बिचार लस्यो,’ बिसि इस्राएलीमैंने बिद् बिसि याहवेहजी मोशाने बिल।”
धै मोशाइ बिइ, “ओ याहवेह, क्हिए म्हाँया ङने मुँ बिस्याँ ङ यो छ्युँ लमुँ, क्हिन् ङिने बालु प्रमिंन्। चु म्हिमैं आच्योब्मैं मुँलेया ङिए दुष्ट केमैं नेरो पापए क्षमा लमिंसि ङिलाइ क्हिए म्हिमैं लमिंन्।”
दिलेया पबित्र प्ल्हजी स्तिफनसलाइ बुद्धि पिंबइले चइ पोंबै ताँ चमैंइ थोल् आखाँल।
छबिमा आगुलाइ दुःख पिंबै इस्राएली म्हिइ मोशालाइ कैवासि बिइ, ‘ङिए फिर चिब् तसि निसाफ लबर खाबइ क्हि कुलइ?
“चु मोशाने इस्रालिमैंइ ‘क्हि ङिए फिर्बै चिब तसि निसाफ लबर खाबइ कुलल?’ बिमा चमैंइ खीजी बिबै ताँ आङिंल। दिलेया परमेश्वरए स्वर्गदूत मोशाने झ्याडिर म्रोंयुल। झाइले च स्वर्गदूतजी ल्होमिंबइले चमैंए फिर्बै चिब नेरो चमैं जोगेमिंबै म्हि लसि परमेश्वरजी मोशा कुल्मिंइ।
“दिलेया ङ्योए खेमैंइ मोशाइ बिबै ताँमैं आङिंल। बरु चमैंइ च वाथेंसि मिश्र ह्युलर्न एह्याबै सैं लइ।
“याकूबए च्ह योसेफने चए अलिमैंइ ह्रिस लमल। छतसि चमैंइ योसेफ मिश्र ह्युलर चुँवाँइ। दिलेया परमेश्वर चने बालु मुँल,
परमेश्वरए ठिम म्हाँदिस्याँ ज्युर चिनु लब फायदन् तम्। दिलेया चिनु ललेया क्हिइ परमेश्वरए ठिम छेनाले आम्हाँदिस्याँ ज्युर चिनु आलबै अरू ह्रेंर्बै म्हि धोंन् क्हि तम्।
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हलाइ सैं नल् आलद्। परमेश्वरजी आखिरि त्हिंइर स्वर्गर बोबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंए फिर ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ।
ङ्योम् ज्युर चिनु लबै केर भर लब्मैं आङिं! ङ्योम् छ्याँबै सैंइ खों न्होंउँइँलेन् परमेश्वरलाइ म्हाँदिब्मैं ग, तलेबिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँलेन् खीलाइ म्हाँदिइमुँ। धै ख्रीष्ट येशूजी लबै केर ङ्योइ प्हैंल् खाँम्।
ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि क्हेमैं ज्युर चिनु लब् धोंन् तइ। दिलेया च ज्युर चिनु लब म्हिमैंइ लब आङिं, ख्रीष्टजी लबै सैंर्बै चिनु ग। ख्रीष्टजी च सैंर्बै चिनु लमा क्हेमैंए सैंर्बै आछ्याँबै सिमैं थोवाइ।