48 “दिलेया म्हिमैंए योइ बनेबै धिंमैंर धाँसे थेबै परमेश्वर आटि। अगमबक्ताइ छलेन बिइमुँ,
स्यों घ्रि मुँ, च स्योंइ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए म्हिमैं टिबै सहर नेरो खी टिबै पबित्र क्ल्ह्यो सैं तोंल् लम्।
याहवेहजी ठिक निसाफ लम्, छतसि ङ खीलाइ धन्यबाद पिंम्, धै ताँन् भन्दा थेबै याहवेहए मिंर ङ क्वे प्रिंब्मुँ।
ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरने ग्वार ह्रिबै म्हि तोन्दोंरि लल् खाँबै परमेश्वरए छरि न्होंर टिरिब्मुँ।
याहवेहने क्हि टिरिम्, ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर क्हिइ ग्वार योंबै क्ल्ह्यो तइमुँ।
दिलेया ओ याहवेह, क्हि खोंयोंन् बिलै नुबै क्ल्ह्योर मुँ।
खी बेल्ले कालदिब तब्मुँ। धै ताँन् म्हिमैंइ खीलाइ धाँसे थेबै परमेश्वरए च्ह बिब्मुँ। खीए खे दाऊद धोंले परमेश्वरजी खीलाइ म्रुँ लमिंब्मुँ।
चु ङ्योए ज्यु नास तयाम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ। दिलेया परमेश्वरजी खोंयोंइ नास आतबै स्वर्गर्बै धिं ङ्योए ल्हागिर बनेथेंइमुँ। च धिं म्हिमैंइ बनेब आङिं, परमेश्वरजीन् ङ्योए ल्हागिर बनेमिंब् ग।