15 थेबै म्हि च्होंर्बै ताँन् म्हिमैंइ स्तिफनसए लि ङ्ह्योमा चए लि स्वर्गदूतल् धोंन् तब् म्रोंइ।
झाइले ठिक के लब्मैं खेंमैंए आबाए ग्याल्सरि त्हिंयाँ धोंले चारसि टिब्मुँ। “न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
कोंर फेनेमा चमैंए उँइँर येशूए रुप फेर्दियासि खीए लि त्हिंयाँ धोंले चारयाइ।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, ह्रोंसए अलिने ह्रिस खबै म्हिइ दण्ड योंम्, धै ह्रोंसए अलिने म्हि आच्हिल्ले पोंबै म्हिइ थेबै म्हि च्होंए उँइँर रामा ज्वाफ पिंल् त्हुम्। छलेन ह्रोंसए अलिने ‘क्हि आमादु’ ग बिबै म्हि नर्गर्बै मिर फेल् त्हुब्मुँ।
छबिमा येशूजी धबै च म्हिए मिर छुइमा च म्हिइ ङ्ह्योइ,धै छेनाले म्रोंल् खाँब् तइ।
झाइले ख्रो पिंबै खेगि क्रथेइ स्तिफनसने “चु छ्याब् ल्हैदिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् वा?” बिसि ङ्योएइ।
छतमा तारे ङ्यो ताँनइ मोंड आउल्लेन् प्रभुए चारबै ह्वे ङ्योए मोंडउँइँले चारल् पिंम्। झाइले खीउँइँले योंबै ह्वेइ लमा प्रभुजी अथवा पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ झन् झन् खी धोंले चारब लदै बोम्।