28 “ङिइ क्हेमैंने खाबलाज्यै येशूए मिंर तोइ आलोमिंन् बिसि बिल, दिलेया क्हेमैंइ यरूशलेम तिगोंन् लोमिंल् खाँना। च म्हि सैवाबै छ्याब् क्हेमैइ ङिए फिर ल्हैदिदा ङ्हाँइमुँ वा?”
[चु युँमाए फिर क्हुरिह्याब्मैं नास तयाब्मुँ, धै खाबै फिर च युँमा तेयामुँ चलाइ प्लेवाब्मुँ।]
छबिमा चर्बै ताँन् म्हिमैंइ बिइ, “चुलाइ सैबै छ्याब् ङि नेरो ङिए सन्तानए फिर्न तरिगे।”
छले चमैंइ गमलियलइ बिबै ताँ ङिंइ, दिलेया चमैंइ कुल्मिंबै चेला चिब्मैंलाइ न्होंर हुइसि धोंइ, धै चमैंने बिइ, “येशूए मिंर खोंयोंन् बिलै तोइ आपोंन्!” छ बिसि चमैं पिवाइ।
ताँन् अगमबक्तामैंलाइ चमैंइ ह्रुगुदिल! खीए पबित्र के लबै म्हि युसिन् मुँ ओंसों बिबै म्हिमैंलाज्यै या चमैंइ सैवाल। तोगो च म्हि युज्यै या क्हेमैंइ चलाइ क्हाल् पिंसि सैवाइमुँ।