27 क्ह्रोंसेंन हेरोद म्रुँ, पन्तियस पिलातस, अरू ह्रेंमैं नेरो इस्राएलीमैं या चु सहरर्न क्हिजी त्हाँबै सेवा लबै पबित्र येशूए बिरोधर खागु तल।
याहवेह नेरो खीजी छ्युगु फोसि त्हाँबै म्रुँए बिरोधर ह्युलर्बै म्रुँमैं राम्, धै चर्बै चिब्मैं खागु तसि खेंमैंए न्होंर मदो लसि
“सियोन बिबै ङए पबित्र कोंर ङइ ह्रोंसए म्रुँ थेंइमुँ,” बिसि खीजी बिम्।
ठिक केमैं लब क्हिजी खोमुँ, आछ्याँबै केमैं बिस्याँ क्हिजी आखो। छतसि परमेश्वर, क्हिए परमेश्वरजी क्हिए थुमैंलाइ भन्दा क्हिलाइ ल्हें आशिक पिंसि क्हिए सैं तोंन् लमिंइमुँ;
च त्हेर गालील ह्युलर्बै हेरोद म्रुँइ येशूए बारेर्बै ताँ थेइ।
ह्रोंसए अलि फिलिपए प्ह्रेंस्योए घ्याँउँइँले हेरोदइ ओंसों यूहन्ना क्हासि झेलर च्युवाल।
दिलेया हेरोद फिबै त्हिंइ म्हाँदिमा हेरोदियासए च्हमि प्ह्रेंमैंए उँइँर म्रुँ सैं तोंन् लबर बेल्ले छेन्ले सेइ।
येशूजी चमैंने धबै बिइ, “चु ताँए बारेर क्हेमैं खै ङ्हाँम्? म्हि घ्रिला च्ह ङ्हिं मुँल। आबा च्ह थेब ङाँर ह्यासि ‘ओ ठागु, तिंयाँ क्हि म्रोंर ह्यासि के लद्,’ बिमा
“ओ यरूशलेमथेंमैं, अगमबक्तामैं सैब्मैं, धै परमेश्वरजी कुल्मिंबै स्यार्बोमैं युँमाइ प्रिंब्मैं। नगा आमाइ प्हसेंमैं प्ह्या न्होंर हुब् धोंले ल्हें खे ङइ क्हेमैंलाइ हुल् म्हैइ, दिलेया क्हेमैं ङ ङाँर खोंयोंइ या खल् आङिं!
झाइले चमैंइ खीलाइ फैसि रोमी क्रथे पिलातस ङाँर बोसि पिंवाइ।
“थेद्, ङ्यो तोगो यरूशलेमउँइँ ह्यारिइमुँ। चर फेनेसि म्हिए च्ह ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंए योर पिंवाब्मुँ। झाइले ङ सिल् त्हुबै दण्ड पिंल् त्हुम् बिसि चमैंइ अरू ह्रेंमैंए योर सैबर पिंवाब्मुँ।
छलेन ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंज्यै या छ बिसि येशूए बिल्लि लबर होंइ, “चुइ अरूलाइ जोगेमिंइ दिलेया ह्रोंसलाइ जोगेल् आखाँ।
स्वर्गदूतइ चने बिइ, “पबित्र प्ल्ह क्हिए फिर युब्मुँ, धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए शक्तिए छरिउँइँले क्हिइ प्हसे नोब्मुँ। छतसि क्हिए प्हसे पबित्र तब्मुँ, म्हिमैंइ खीने परमेश्वरए च्ह बिब्मुँ।
येशू रुँबै म्हिमैंइ खीए बिल्लि लसि धोंइ।
च लिउँइँ थेबै च्हों धिंर मुँबै म्हिमैंइ येशूलाइ क्रथे पिलातस ङाँर बोसि
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
खीजी धबै बिइ, “परमेश्वरउँइँले कुल्मिंबै म्हिए च्हजी ल्हें दुःख नोल् त्हुम्। ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं, शास्त्रिमैं नेरो अरू चिबनाँब्मैंइ खैच्हिजी लसि खीलाइ सैवाब्मुँ, दिलेया सोंरोंर धबै सोगों तसि रेइ खब्मुँ।”
खी ह्रोंसए म्हिमैं ङाँर युइ, दिलेया ह्रोंसए म्हिमैंइ खीए फिर बिश्वास आल।
दिलेया परमेश्वर आबाजी त्हाँसि ङ ह्युलर कुल्मिंइ। छतसि ‘परमेश्वरए च्ह ङन् ग’ बिमा ङइ खैले परमेश्वरए मिं वाइ?
चमैंइ न्हाँगर्न येशू कैयाफाए धिंउँइँले रोमी सरकारए क्रथेए दरबारउँइँ बोइ। दिलेया यहूदी चिबनाँब्मैं “दुःखने फ्रेबै चाडए भोज चबै ल्हागिर ङ्यो चोखो तल् त्हुम्,” बिसि दरबार न्होंर आहों।
छतसि पिलातस बिबै क्रथे चमैं ङाँर बैरु त्होंसि “क्हेमैंइ चु म्हिए बिरोधर तो छ्याब् ल्हैदिल?” बिसि ङ्योएमा
दिलेया सिपाइमैं न्होंर्बै घ्रिइ खीए कोखर बर्साइ ल्हिबै तोदोंन् को नेरो क्यु त्होंइ।
परमेश्वरजी नासरतथें येशूलाइ पबित्र प्ल्ह नेरो शक्तिजी प्लिंमिंसि खीजी छ्याँबै केमैं लदै, दुष्टइ ह्रुगुदिब्मैं सल् लमिंदै प्रइ, तलेबिस्याँ परमेश्वर खीने बालु मुँल।
तलेबिस्याँ क्हिजी ङए प्ल्ह क्रोंर्न वाथेंरिब् आरे, धै क्हिजी ह्रोंसए पबित्र म्हिए ज्यु क्राँल् पिंरिब् आरे।
झाइले नबै म्हिमैं सल् लमिंबर क्हिजी ह्रोंसए यो स्योंमा, ह्रोंसए सेवा लबै पबित्र येशूए मिंउँइँले औदिबै केमैं नेरो चिनुमैं तरिगे।”
ङ्योए ल्हागिर छाबै म्हि घ्रि ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तल् त्हुम्, तलेबिस्याँ येशू पबित्र, छ्याब् आरेब नेरो तोइ पाप आरेब मुँ। छतसि परमेश्वरजी पापि म्हिमैंउँइँले स्यो लसि खीलाइ स्वर्ग भन्दा ताइ थेंमिंइमुँ।