2 “येशू सिसि धबै सोगों तब् धोंलेन् म्हिमैं सिलेना धबै सोगों तब्मुँ,” बिसि पत्रुस नेरो यूहन्नाइ म्हिमैंने लोमिंमल। छतमा च सदुकीमैं ह्रिस खल।
छले च्हौ ल्हें म्हि खब् म्रोंसि बिश्वास आलबै यहूदीमैं बेल्ले ह्रिस खइ, धै पावलइ बिबै ताँ थोसि चलाइ आछ्याँन्ले स्यारइ।
को-कोइ इपिक्युरि नेरो स्तोइकि ह्रब्-सेब्मैंज्यै या पावलने छलफल लइ। चमैं न्होंर्बै कति म्हिमैंइ “चु ल्हें पोंबै म्हिइ तो बिइमुँ जा?” बिसि ङ्योएमल। अरू म्हिमैंइ बिइ, “आगुए ह्युलर्बै देवतामैंए ताँ लरिब् धों ङ्हाँम्।” तलेबिस्याँ पावलइ येशूए बारेर नेरो म्हिमैं सिसि धबै सोगों तबै ताँमैं बिरिमल।
च त्हेजरे एफिसस सहरर मुक्ति योंबै घ्याँए बारेर ल्हें म्हिइ खैला-बैला मचेरिल।
चु ताँ घ्रिर मत्त्रे चमैंइ ङए फिर छ्याब् ल्हैदिल् खाँम्। च तो जा बिस्याँ चमैंए उँइँर रासि ङइ थेबै कैले ओरसि ‘म्हिमैं सिइरि धबै सोगों तब्मुँ!’ बिल, च ताँए बारेर्न तिंयाँ क्हेमैंए उँइँर ङए फिर चु मुद्दा तरिइमुँ।”
तो ताँमैं जा बिस्याँ, परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी दुःख योंसि सिल् त्हुब्मुँ, धै सिसि धबै सोगों तब्मैंए न्होंर ताँन् भन्दा ओंसों खी सोगों तसि ह्रोंसए यहूदी ह्रें नेरो अरू ह्रेंमैंने या परमेश्वरए ह्वे सेल् पिंब्मुँ बिसि चमैंइ बिल।”
परमेश्वरजी सियाब्मैं धबै सोगों लमिंब्मुँ बिबै ताँ क्हेमैं तले क्वेंल् आखाँ?
झाइले म्हिमैंलाइ खोंयोंन् बिलै आखाँबै छ्ह पिंबै येशू क्हेमैंइ सैवाइ। दिलेया परमेश्वरजी खीलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। चु ताँ ङिइ म्रोंइमुँ।
छतमा ख्रो पिंबै खेगि क्रथे नेरो चने बालु मुँबै सदुकीमैं ताँनइ कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए फिर ह्रिस लसि चमैंए बिरोध लबर होंइ।
चए फिरै या येशू सिसेया परमेश्वरजी खीलाइ धबै सोगों लमिंइ। छतसि खीए प्ल्ह क्हेमैंए सैंर टिस्याँ ख्रीष्टलाइ सोगों लमिंबै परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए सिल् त्हुबै ज्यु या सोगों लमिंब्मुँ।
दिलेया ताँन् खें-खेंमैंए पलोर सोगों तम्। ख्रीष्ट बिस्याँ धाँसे ओंसों सोगों तइ, धै खी एयुबै त्हेर खीए फिर बिश्वास लब्मैं सोगों तब्मुँ।