13 झाइले पत्रुस नेरो यूहन्ना आखेबै म्हिमैं मुँलेना आङ्हिंन्ले पोंल् खाँब् म्रोंसि चमैं प्लेटोयाइ। धै चुमैं येशूने बालुन् टिब्मैं मुँन बिसि चमैंइ था सेइ।
च त्हेर्न येशूजी प्राथना लसि “ओ आबा, स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै क्ल्हे, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंम्, तलेबिस्याँ ज्ञान बुद्धि मुँ बिसि ह्रब्-सेब् प्हैंब्मैंउँइँले क्हिजी चु ताँमैं लोथेंइ। दिलेया कोलोमैं धों तबै तोइ आसेबै म्हिमैंलाइ क्हिजी चु ताँ क्होल् लमिंइ।
च लिउँइँ पत्रुस बैरु ह्युउँइँ ह्यारिमा चरै या अर्को केब्स्योइ चलाइ म्रोंसि “चु म्हि नासरतथें येशूने बालु मुँल बिसि चर मुँबै म्हिमैंने,” बिइ।
तिस्याँदे लिउँइँ चर मुँबै म्हिमैं पत्रुस ङाँर खसि बिइ, “क्ह्रोंसेंन, क्हि या चमैं न्होंर्बै घ्रि ग, तलेबिस्याँ क्हिइ पोंबै ताँउँइँलेन् था सेम्।”
खीजी पत्रुस नेरो यूहन्नालाइ “ह्यासि ङ्योए ल्हागिर दुःखने फ्रेबै चाडए भोज तौदु लद्,” बिसि कुलइ।
झाइले येशूजी खीए आमा नेरो खीजी खोबै चेला चर रारिब् म्रोंसि आमाने बिइ, “ओ आमा, ङ्ह्योद्, चु क्हिए च्ह ग!”
खीजी लोमिंबै ताँ थेसि यहूदी चिबनाँब्मैंइ अचम्मा ङ्हाँसि बिइ, “तोइ आखेबै म्हिइ खैले च्हौ ल्हें ताँमैं ह्रल् खाँगे?”
चुर्बै म्हि हुलइ परमेश्वरए ठिमर्बै ताँमैं आसेइमुँ, दिलेया चमैंइ सराप योंइँमुँ।”
दिलेया नब् सबै म्हि चमैंने बालु रारिब् म्रोंसि चमैंइ तोइ बिल् आखाँ।
दिलेया पत्रुस नेरो यूहन्नाइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए ताँ ङिंब उ क्हेमैंए ताँ ङिंब? परमेश्वरए उँइँर तो छ्याँब तमुँ क्हेमैं ह्रोंसैना मैंन्।
ओ प्रभु तारे, चमैंइ ङिलाइ हौदिमा क्हिजी ङ्ह्योमिंन्, धै क्हिए केब्छैंमैंइ आङ्हिंन्ले क्हिए ताँ पोंबै भों पिंन्।
चमैंइ प्राथना लल् खाँबै लिउँइँ चमैं खागु तबै क्ल्ह्यो लायाइ, धै चमैं ताँन् पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ, छतमा चमैंइ आङ्हिंन्ले परमेश्वरए ताँ पोंइ।
दिलेया बारनाबास बिबै चेलाइ शावल त्होसि चलाइ कुल्मिंबै चेला चिब्मैं ङाँर बोमिंइ। “घ्याँर प्रमा शाऊलइ प्रभु म्रोंइ, प्रभु चने बालु पोंइ, झाइले दमस्कसर येशूए मिंउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आङ्हिंन्ले अरूमैंने बिमिंइ,” बिबै ताँ या बारनाबासइ चेला चिब्मैंलाइ बिइ।
झाइले शाऊल यरूशलेमर चमैंने बा-बालु खुल्ल तसि प्रबर होंइ, धै आङ्हिंन्ले प्रभुए मिंउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबर होंइ।
दिलेया बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ फा पिन् लवाबै ल्हागिर परमेश्वरजी बुद्धि आरेब्मैंलाइ त्हाँइ, धै भों मुँब् प्हैंब्मैंलाइ फा पिन् लबर परमेश्वरजी भों आरेबै म्हिमैंलाइ त्हाँइ।
चमैंइ खेंमैंए सैं न्होंर्बै ताँमैं था सेब्मुँ, धै “क्ह्रोंसेंन परमेश्वर क्हेमैंए म्हाँजोर्न मुँन,” बिसि चमैंइ पद्खु तसि परमेश्वरलाइ फ्योब्मुँ।
छतसि ङिल छाबै क्ह्रोंसेंन्बै आशा मुँबइले सैं तोंबै ताँ बिप्रमा थेबै भों खम्।