10 मन्दिरर्बै छ्याँबै म्रार क्होएसि टिरिबै म्हि चुन् ग बिसि चमैंइ सेइ। धै च म्हि खैले प्रल् खाँब् तगे बिसि चमैं प्लेटोयाइ।
खेंमैं चर फेनेमा चर्बै म्हिमैंइ येशूलाइ ङो सेइ। छतसि चमैंइ च खागुबै नब्मैं खी ङाँर पखो बिसि सँउँसर पिमिंइ। धै म्हिमैंइ ताँन् नब्मैं खी ङाँर पखइ।
छ तब् म्रोंसि ताँन् म्हिमैं प्लेटोयासि “चु खैतबै ताँ जा? चुइमि हग नेरो शक्ति मुँल्ले मोंमैं हौदिबै तोदोंन् मोंमैं छ्युडिह्यामना बिसि ह्रों-ह्रोंसन् ताँ लबर होंइ।”
परमेश्वरए च्हौ थेबै शक्ति म्रोंसि चमैं ताँन् प्लेटोयाइ। धै येशूजी लब्ब्रें लबै केमैंउँइँले ताँन् म्हिमैं अचम्मा तब् म्रोंसि खीजी ह्रोंसए चेलामैने बिइ,
तलेबिस्याँ आबाजी च्हने म्हाँया लम्, धै ह्रोंसजी लरिबै ताँन् केमैं च्हने उँइँमिंम्। चु स्याले म्हि सल् लमिंब् भन्दा अझै थेबै केमैं खीजी च्हने उँइँमिंब्मुँ, धै क्हेमैं प्लेटोयाब्मुँ।
येशूजी बिइ, “चुज्यै पाप आल, चुए आबा-आमाज्यै पाप आल। चु कनउँइँले परमेश्वरए थेबै केमैं म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि चु म्हि कन तब् ग।
चए ङ्हेब् ट्हुब्मैं नेरो ओंसोंन् घ्याँजरे ह्रिसि टिरिब् म्रोंब्मैंइ “ह्रिसि टिबै म्हि चुन् आङिं वा?” बिइ।
चमैं ताँन् अलमल् तसि प्लेटोयाइ, धै घ्रिइ-घ्रिने “चुए अर्थ तो जा?” बिबर होंइ।
झाइले चमैं ताँन् बेल्ले प्लेटोयासि, “चु पोंब्मैं ताँन् गालीलथेंमैंन् आङिं वा?” बिसि बिबर होंइ।
च त्हेर म्हिमैंइ फिब् ओंनोंबै डुँड् तबै म्हि घ्रिलाइ नोसि पखमल। मन्दिर न्होंर खब्मैंने भिक् ह्रिरिगे बिसि म्हिमैंइ च म्हि त्हिंइ ह्रोंसे मन्दिरर्बै “छ्याँबै मिं” बिबै म्रार पखसि थेंमिंब्रें लमल।