3 पावलज्यै या प्हैं घ्रि सिं खुसि मिर झोंइ। मिए राबाइ लमा प्हुरि घ्रि त्होंखसि पावलए योर बेर्दियाइ।
ओ प्हुरिए सन्तानमैं! क्हेमैंन् दुष्ट मुँसेरो खैले छ्याँबै ताँ पोंल् खाँमुँ? तलेबिस्याँ सैंर प्लिंबै ताँमैंन् सुँउँइँले पोंम्।
प्हुरिमैं, ओ साँबे प्हुरिए प्हसेमैं! क्हेमैं नर्गर्बै मिउँइँले खैले स्योल् खाँमुँ?
दिलेया फरिसीमैं नेरो सदुकीमैं न्होंर्बै ल्हें म्हि या खीने बप्तिस्मा किंबर खब् म्रोंसि यूहन्नइ चमैंने बिइ, “ओ प्हुरि धों तबै म्हिमैं, परमेश्वरए ह्रिसउँइँले स्योल् खाँम् बिसि खाबइ क्हेमैंने बिइ?
चमैंइ प्हुरिमैं क्हाल् खाँब्मुँ, बिष थुँलेया तोइ न्होह्रों तरिब् आरे, चमैंइ नबै म्हिमैंए फिर यो थेंमा च म्हिमैं सब्मुँ।”
चर्बै म्हिमैंइ ङि फिर बेल्ले ल्हयो खइ। च त्हेर नाँ युसि बेल्ले खुँल। छतसि चमैंइ मि फुइसि ङि मि त्हेबर हुइसि मान लइ।
पावलए योर प्हुरि बेर्दिब् म्रोंसि चर्बै म्हिमैंइ, “चु म्हि क्ह्रोंसेंन्ले म्हि सैबै म्हि तल् त्हुम्! च मा ङ्युँइउँइँले सोइ खलेना निसाफउँइँले चु स्योरल् आखाँ,” बिसि खेंमैंए न्होंर बिबर होंइ।
चमैं येशू ख्रीष्टए सेवा लब्मैं वा? चमैं भन्दा ङ झन् छेनाले सेवा लबै म्हि ग। छबिमा ङ सोबल धोंले पोंइ। ङइ बेल्ले दुःखले ख्रीष्टए सेवा लइमुँ, ङ ल्हें खे झेलर टिल् त्हुइ, ङलाइ ल्हें खे कोर्राइ प्रुइ, छले ल्हें खे ङ कालए सुँर फेइ।
ङिलाइ खाबज्यै ङो आसे बिलेया ताँनइ ङो सेइमुँ। ङि सियाब् धों तलेया ङि अझै सोगोंन् मुँ। ङिलाइ सजैं पिंलेया तिंयाँ समा आसैइमुँ।