26 चु म्हिमैं ङाँर ह्यासि बिद्, ‘क्हेमैंइ थेबम् थेब्मुँ, दिलेया खोंयोंन् बिलै आक्हो; ङ्ह्योबम् ङ्ह्योब्मुँ, दिलेया खोंयोंन् बिलै आम्रों।’
ङ तले छले बिम् बिस्याँ, परमेश्वरए छ्वेर छ बिबै ताँ पूरा तरिगे: ‘चमैंइ ङ्ह्योबम् ङ्ह्योमुँ, दिलेया म्रोंल् आखाँ, थेबम् थेमुँ, दिलेया क्होल् आखाँ। चमैंइ म्रोंल् खाँस्याँ, झाइले क्होल् खाँस्याँ, परमेश्वरउँइँ सैं एमल, झाइले परमेश्वरजी क्षमा पिंमल।’”
च लिउँइँ येशूजी चमैंने बिइ, “ओ, ताँ आक्होबै आम्हादुमैं! क्हेमैंए सैं खैले छले आक्होब् तयाल? अगमबक्तामैंइ बिबै ताँमैं तिफुँइ आक्वें वा!
छ बिसि परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ क्होरिगे बिसि खीजी चमैंए सैं प्ल्हमिंइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरए ग्याल्सर्बै थेब् थेबै ताँमैं क्होबै ज्ञान क्हेमैंलाइ पिंइमुँ। दिलेया अरूमैंने बिस्याँ ङ अहानउँइँले पोंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले: ‘चमैंइ ङ्ह्योलेया आम्रोंरिगे, थेलेया आक्होरिगे।’”
छतसि चमैं खें-खेंमैंन् ताँ आक्ह्रिसि ह्याबि छेमा पावलइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए खेमैंने यशैया अगमबक्ताउँइँले बिमिंबै चु ताँ ठिकन् मुँल,