25 छतसि चमैं खें-खेंमैंन् ताँ आक्ह्रिसि ह्याबि छेमा पावलइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए खेमैंने यशैया अगमबक्ताउँइँले बिमिंबै चु ताँ ठिकन् मुँल,
ओ फिप्लो पार्दिब्मैं, यशैया अगमबक्ताइ ओंसोंन् क्हेमैंए बारेर ठिकन बिना,
येशूजी छले बिइ, “क्हेमैं फिब्लो पार्दिबै म्हिमैंए बारेर येशैयाइ स्योंमन् छले प्ह्रिथेंइमुँ, ‘चु म्हिमैंइ सुँइ मत्त्रे ङलाइ म्हाँदिम्, दिलेया चमैंए सैंइ बिस्याँ ङलाइ आम्हाँदि।
चइ बिबै ताँ थेसि को-कोइइ क्वेंइ, को-कोइइ आक्वें।
चु म्हिमैं ङाँर ह्यासि बिद्, ‘क्हेमैंइ थेबम् थेब्मुँ, दिलेया खोंयोंन् बिलै आक्हो; ङ्ह्योबम् ङ्ह्योब्मुँ, दिलेया खोंयोंन् बिलै आम्रों।’
[पावलइ चु ताँ बिबै लिउँइँ, यहूदीमैं खें-खेंमैंन् आक्ह्रिसि ठटा ठुटु तसि ह्याइ।]
पबित्र प्ल्हइ फिलिपने “च रथए ङाँर ह्याद्,” बिइ।
छतसि पबित्र प्ल्हजी बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ,
तलेबिस्याँ अगमबाणि पोंमा म्हिमैंइ खेंमैंए सैंर खबै ताँमैं पोंब आङिं, बरु पबित्र प्ल्हजी म्हिमैंलाइ लोमिंसि चमैंइ परमेश्वरजी पोंन् बिबै ताँमैं पोंब् ग।