44 धै अरू चर मुँब्मैं फालेजरे नेरो क्यु झाजए टुक्क्रजरे क्हासि क्योंजा ह्याद्,” कप्तानइ बिइ। छले ङि ताँन् छेनाले नें आम्योंल्ले मा ङ्युँइए छेउर फेइ।
दिलेया क्हेमैं आङ्हिंन्। क्हेमैं खाबै या सिरिब् आरे, क्यु झाज बिस्याँ नास तयाब्मुँ।
च स्वर्गदूतइ ङने बिइ, ‘ओ पावल, आङ्हिंन्! क्हि कैसर म्रुँए उँइँर खैलसे या राल् त्हुम्। धै क्हिने क्यु झाजर क्रेब्मैं ताँनए ज्यु परमेश्वरजी क्हिए योर पिंइमुँ।’
छतमा पावलइ कप्तान नेरो सिपाइमैंने बिइ, “चु म्हिमैं क्यु झाजर आटिइ बिस्याँ क्हेमैं सोल् खाँरिब् आरे।”
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “ठिक के लब्मैंन् जोगेब गारो मुँ बिस्याँ परमेश्वरलाइ आम्हाँदिबै पाप लब्मैंए गति झन् खै तलै?”