38 धै म्रेंनाले चब् चबै लिउँइँ, चमैंइ क्यु झाज योंरिगे बिसि गहुँए बोरामैं मा ङ्युँइर भ्योंवाइ।
छतमा झाज ओलेब्मैं ङ्हिंसि ह्रों-ह्रोंसए देवतामैंए ग्वार ह्रिइ। धै झाज योंरिगे बिसि चर्बै ताँन् सैमैं मा ङ्युँइर भ्योंवाँइ। दिलेया योना बिस्याँ झाजए ताँन् भन्दा न्हों तलर न्हरु च्हुइरिल।
क्हेमैंइ ताँन् ह्युल योंनाबिलेया ह्रोंस नास तयाइ बिस्याँ तो फायदा तम् रो? म्हिइ ह्रोंसए सोए साटोरि तो सै पिंल् खामुँ?
तिगें येशू गालील बिबै मा ङ्युँइए छेउजरे प्ररिमा सिमोन पत्रुस नेरो चए अलि अन्द्रियास ङ्हिंना-ङ्हिंन् मा ङ्युँइर जाल प्रिंरिब म्रोंइ। तलेबिस्याँ चमैं ताँग क्हाब्मैं मुँल।
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘सोबै ल्हागिर ङि तो चब, तो थुँब, तो खिब?’ बिसि न्हुँ आलद्। चबै सै भन्दा जीवन थेब आङिं वा? धै क्वें भन्दा ज्यु थेब आङिं वा?
तलेबिस्याँ चबै सै भन्दा जीबन थेब मुँ, झाइले क्वें भन्दा ज्यु थेब मुँ।
ङ्योए खागु च्हौ ल्हें म्हि साक्षि मुँबइले, ताँन् खालर्बै दुःख नेरो ङ्योलाइ क्होइ थेंबै पाप स्योवासि तौदिबै क्ल्ह्योर आफेन् समा ङ्यो ढुक्कले न्हेले।