24 च स्वर्गदूतइ ङने बिइ, ‘ओ पावल, आङ्हिंन्! क्हि कैसर म्रुँए उँइँर खैलसे या राल् त्हुम्। धै क्हिने क्यु झाजर क्रेब्मैं ताँनए ज्यु परमेश्वरजी क्हिए योर पिंइमुँ।’
ङइ क्हिउँइँले थेबै ह्रें लमिंब्मुँ, धै क्हिलाइ आशिक पिंसि। क्हिए मिं कालिदिब् लमिंब्मुँ, झाइले क्हि आशिकए मुल तब्मुँ।
च लिउँइँ याहवेह अब्राम ङाँर म्रोंयुसि चने बिइ, “अब्राम, क्हि आङ्हिंन्, क्हिए ढाल ङन् ग; ङइ क्हिलाइ बेल्ले थेबै इनाम पिंब्मुँ।”
छले ब्याँसिर्बै नाँसमैं नास लवामा परमेश्वरजी अब्राहामलाइ मैंइ। लोत टिबै क्ल्ह्यो नास लवामा च क्ल्ह्योउँइँले खीजी लोत जोगेमिंइ।
दिलेया लाबानइ चने बिइ, “याहवेहजी क्हिउँइँले ङए फिर आशिक पिंइमुँ बिब ङइ सेइमुँ। छतसि ङए फिर दयाम्हाँया मुँस्याँ अझै टिमिंन्।
योसेफए जिम्मार पिंबै तोइ सैलेया झेलर्बै चिबइ न्हुँ लल् आत्हुमल। तलेबिस्याँ याहवेह योसेफने बालु मुँल। योसेफइ लबै तोन्दोंरि के याहवेह परमेश्वरजी बेल्ले छ्याँब लमिंइ।
चइ ह्रोंसए धिंर्बै नेरो ह्रोंसने मुँबै तोन्दोंरि सैए जिम्मा योसेफलाइ पिंबै त्हेसेरो योसेफ चर मुँबइले याहवेहजी च मिश्रीथेंए धिंर आशिक पिंसि चए धिं-नाँ नेरो म्रोंर रोबै ताँन् सैमैंए फिर आशिक पिंइ।
खीजी बिइ, “ङ परमेश्वर क्हिए आबाए परमेश्वर ग। मिश्र ह्याबर आङ्हिंन् चर ङइ क्हिउँइँले थेबै ह्रें घ्रि बनेब्मुँ।
क्हेमैं ङए चेलामैं तबइले म्हिमैंइ क्हेमैं क्हासि क्रथेमैं नेरो म्रुँमैंए उँइँर राल् पिंब्मुँ। च त्हेर क्हेमैंइन चमैं नेरो अरू ह्रेंमैंने ङए ताँमैं बिमिंल् त्हुब्मुँ।
“क्हिए ज्यु सैल् खाँब्मैंने आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ चमैंइ क्हिए प्ल्ह सैल् आखाँ। बरु प्ल्ह नेरो ज्यु ङ्हिंन-ङ्हिंन् नर्गर भ्योंवासि नास लल् खाँबै परमेश्वर म्रोंसि ङ्हिंन्।
छबिमा येशूजी बिइ, “त्हिंयाँर च्युसे ङ्हिं घण्टा आत वा? त्हिंयाँर प्रब्मैंए प्हले आथुर। तलेबिस्याँ चइ चु ह्युलर्बै ह्वे म्रोंम्।
चु ताँमैं तबै लिउँइँ, पबित्र प्ल्हजी बिब् धोंले पावल माकेडोनिया नेरो अखैया ह्युलए घ्याँ तसि यरूशलेम ह्याबै सैं लइ। “धै चर फेबै लिउँइँ ङ रोम सहरर खैलसेया ह्यालन् त्हुम्,” बिइ।
चए प्हँन्हाँग्धों म्हुँइँसर प्रभुजी पावल ङाँर रासि बिइ, “आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ क्हिइ यरूशलेमर ङए बारेर ग्वाइ पिंब् धोंले रोम शहाररै या ग्वाइ पिंल् त्हुम्।”
ङइ परमेश्वरए ठिममैं आम्हाँदिस्याँ, सिल् त्हुबै के या ङइ लस्याँ, ङ सिबरै या तयारन् मुँ। दिलेया यहूदीमैंइ ङए फिर ल्हैदिबै ताँन् छ्याब्मैं क्ह्रोंसेंन् आङिंस्याँ ङ चमैंए योर खाबज्यै पिंल् आखाँ। छतसि ङए ताँ थेमिंन् बिसि थेबै कैसर म्रुँनेन् ङ यो छ्युँ लम्।”
छतमा पावलइ कप्तान नेरो सिपाइमैंने बिइ, “चु म्हिमैं क्यु झाजर आटिइ बिस्याँ क्हेमैं सोल् खाँरिब् आरे।”
(क्यु झाजर ङि ताँन् लसि ङ्हिंब्ब्रासे ङिच्युसे ट्हु म्हिमैं मुँल।)
च त्हेर कैदिमैं क्युर क्योवालसि न्हेह्याम् उ बिब् मैंसि सिपाइमैंइ चमैं सैबै सैं लइ।
धै अरू चर मुँब्मैं फालेजरे नेरो क्यु झाजए टुक्क्रजरे क्हासि क्योंजा ह्याद्,” कप्तानइ बिइ। छले ङि ताँन् छेनाले नें आम्योंल्ले मा ङ्युँइए छेउर फेइ।
दिलेया प्रभुजी चने बिइ, “ह्याद्, तलेबिस्याँ अरू ह्रेंमैं, म्रुँमैं नेरो इस्राएलर्बै म्हिमैंए उँइँर ङए मिंए बारेर बिमिंबर ङइ त्हाँबै म्हि चन् ग।
अर्को ताँ ङए ल्हागिर टिबै क्ल्ह्यो लथेंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए प्राथना थेसि परमेश्वरजी ङ क्हेमैं ङाँर खल् पिंम् बिसि ङए सैंर आशा लइमुँ।
छतसि क्हेमैं घ्रिइ घ्रिने ह्रों-ह्रोंसए पाप आलोद्, पाप लइमुँ बिस्याँ लइमुँन् बिद्। झाइले क्हेमैं सबै ल्हागिर घ्रिइ घ्रिए ल्हागिर प्राथना लद्। छ्याब आरेबै म्हिइ लबै प्राथनार शक्ति मुँ, छतसि चइ के लम्।
खीलाइ म्रोंमा ङ सिब् धोंन् तसि खीए प्हलेर पत्गु तइ। दिलेया खीए क्योलो यो ङए फिर थेंसि खीजी बिइ, “आङ्हिंन्, ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग।