20 ल्हें त्हिंइ समा ङिइ त्हिंया नेरो मुसारामैं तोइ म्रोंल् आयों। नाँ-खैं खबै-खब् तरिमा सोबै आशा या ङिला म्हयाल।
खीजी मिछु खैब कुलमा ताँन् ह्युल आचि-म्हाँचि तयाइ, तलेबिस्याँ खीजी पोंबै ताँमैंए बिरोध चमैंइ लल।
दिलेया याहवेहजी झाजन् फुवाल् म्हैबै थेबै नाँ-खैं मा ङ्युँइर खल् पिंइ।
“च दुःख तबै त्हिंइ खाँबै तोदोंन् त्हिंयाँ मिछु खैयाब्मुँ, लयाँ या चाररिब् आरे, धै मुसारमैं या मुउँइँले तेयाब्मुँ। छले मुर मुँबै सैमैं ताँन् लायाब्मुँ।
झाइले सोंरोर चमैंइ खेंमैंए योइन झाज ओलेबर चैदिबै सैमैं नेरो छोमैं या भ्योंवाइ।
ल्हें त्हिंइ समा म्हिमैंइ तोइ चल् आयोंल। छतमा पावलइ चमैं ङाँर खसि बिइ, “ओ थुमैं, क्हेमैंइ ङए ताँ ङिंसि क्रेटउँइँले क्यु झाज आओलेल् त्हुमल, धै छाबै दुःख नेरो नोक्सान् क्हमैंइ आयोंमल।
सोंखे समा रोमथेंमैंइ ङलाइ प्हरेइ प्रुइ, झाइले क्ल्ह्यो घ्रिर ङलाइ म्हिए हुलइ युँमाइ प्रिंइ। सोंखे समा ङ क्रेबै क्यु झाज मा ङ्युँइर तेसि नास तयामा त्हिंयाँ-म्हुँइँस ङ मा ङ्युँइर्न टिल् त्हुइ।
च त्हेर क्हेमैं ख्रीष्टउँइँले ह्रेंगो मुँल, परमेश्वरजी त्हाँबै ह्रें इस्राएलीमैंने बालु आरेल, छतसि क्हेमैं बिदेशिमैं धोंन् तइ टिल, परमेश्वरजी खीए म्हिमैंने बाछा फैसि पिंम् बिबै आशिकए न्होंर क्हेमैं आरेल, धै चु ह्युलर टिमा क्हेमैं परमेश्वरलाइ ङो आसेसि आशा आरेल्ले टिल।
ओ अलि-अङाँमैं, न्हरु च्हुइरिब्मैंए बारेर क्हेमैंइ था सेरिगे झाइले प्रभु येशूए फिर आशा आलब्मैंइ धोंले न्हुँ आलरिगे बिब ङिए सैं मुँ।