3 चमैंइ पावल घ्याँर्न सैवाबै सैं लसि, “पावल यरूशलेमर कुल्मिंन्,” बिसि फेस्तसने यो छ्युँ लइ।
ठिक के लबै म्हिए धिंर न्होह्रों लबर लोइ टिबै दुष्ट म्हि धों आतद्; चने मुँबै सैमैं आलुडिड्;
आबा नेरो ङ ङो आसेबइले चमैंइ चु के लब्मुँ।
झाइले चइ चने “येशूए लिलि प्रबै मुँयुँमैं-च्हमिरिमैं खाब् स्यालेन ङइ चमैंलाइ क्हासि यरूशलेमर बोल् पिंन् बिबै प्ह्रिछ्यामैं दमस्कस सहरर्बै म्हि च्हों धिंमैंए म्हिमैंए मिंरि प्ह्रिमिंन् ओ,” बिइ।
दिलेया चमैंइ चलाइ सैल् म्हैबै ताँ शाऊलइ सेइ। चमैंइ चलाइ सैबै ल्हागिर त्हिंइ म्हुँइँस सहरर्बै म्रार चए छैं लसि टिमल।
छतसि “परमेश्वरए छ्याँबै बानि झन् छेनाले म्रोंरिगे बिसि ङ्योइ झन् पाप लले।” बिम् रो बिसि को-कोइ म्हिमैंइ ङ्योए फिर स्योलिबै छ्याब् ल्हैदिम्। छले आगुए फिर छ्याब् ल्हैदिबै म्हिमैंइ थेबै दण्ड योंब्मुँ।
छलेन येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रमा ल्हें खे ङलाइ स्योंइ नोबोल् म्हैइ, ह्योमैंइ ङ सैल् म्हैइ, ह्रोंसए यहूदी ह्रेंमैं नेरो अरू ह्रेंमैंज्यै या ङलाइ दुःख पिंइ। सहरजरे या, म्हि आटिबै ह्युलरै या, मा ङ्युँइरै या, झाइले स्योर्गु थुमैंउँइँले या ङइ दुःख योंइ।