17 “छतमा चमैं खागु तसि चुर युमा ङइ क्हैल् आलन्ले प्हँन्हाँग्धोंन् निसाफ लबै क्ल्ह्योर टिसि, ‘पावल चुर पखो,’ बिसि ल्हैदिइ।
पिलातस निसाफ लबै क्ल्ह्योर क्हुँरिबै त्हेर चए प्ह्रेंस्योइ चलाइ छ बिसि सउँसर पिमिंइ, “च छ्याब् आरेबै म्हिलाइ तोइ आलद्, तलेबिस्याँ च म्हिए कारणइ लमा तल् म्हुँइँसर म्होंडर ङइ ल्हें दुःख योंइ।”
पावलइ बिइ, “ङ कैसर म्रुँए निसाफ लबै क्ल्ह्योर्न रारिइमुँ, चुर्न ङए निसाफ तल् त्हुम्। यहूदीमैंला ङइ तोइ न्होह्रों आलइमुँ। चु ताँ क्हिज्यै या छेनालेन् सेइमुँ।
दिलेया ङइ मैंब् धोंले छ्याब् ल्हैदिब्मैंइ पावलए मुद्दार आछ्याँबै ताँ तोइ पखल् आखाँल।
फेस्तस चमैंने बालु प्रेरो च्युरो दे भन्दा ल्हें आटिल्ले कैसरियाउँइँ एह्याइ। चर फेनेबै प्हँन्हाँग्धोंन् निसाफ लबै क्ल्ह्योर टिसि चइ सिपाइमैंने “पावल चुर पखो!” बिइ।