29 चमैंइ खेंमैंए ठिमर्बै ताँर चए फिर छ्याब् ल्हैदिना, दिलेया म्हिन् सैल् त्हुब नेरो झेलर च्युल् त्हुब तोइ छ्याब् ङइ आस्या।
दिलेया चु ताँम् क्हेमैंए ठिमर्बै ताँफुँमैं नेरो मिंमैंए बारेर मत्त्रे मुँन! छतसि क्हेमैं ह्रोंसन् क्ह्रिल् त्हुम्। छाबै ताँए निसाफ ङइ आल।”
ङइ परमेश्वरए ठिममैं आम्हाँदिस्याँ, सिल् त्हुबै के या ङइ लस्याँ, ङ सिबरै या तयारन् मुँ। दिलेया यहूदीमैंइ ङए फिर ल्हैदिबै ताँन् छ्याब्मैं क्ह्रोंसेंन् आङिंस्याँ ङ चमैंए योर खाबज्यै पिंल् आखाँ। छतसि ङए ताँ थेमिंन् बिसि थेबै कैसर म्रुँनेन् ङ यो छ्युँ लम्।”
दिलेया चु म्हि सैलन् त्हुबै केमैं ङइ तोइ आयों। धै चज्यै या रोमी थेबै म्रुँ ङाँर ह्याम् बिसि यो छ्युँ लबइले ङइ चु कुलबर होंइँमुँ।
झाइले चमैं त्होंह्याबै लिउँइँ, “चु म्हिइ झेलर च्युल् त्हुब नेरो सैल् त्हुबै के तोइ आलइमुँ,” बिसि खें-खेंमैंए न्होंर्न ताँ लइ।
रोमीमैंइ ङलाइ ङ्युलु च्युलु लमा सैल् त्हुबै छ्याब् तोइ आस्यासि ङ पिवाबै सैं लल।