20 च कोलोइ बिइ, “पावलए बारेर छेनाले ताँमैं ङ्योएबै निउँ लसि ‘चलाइ प्हँन्हाँग थेबै म्हि च्होंर पखमिंन्’ बिसि क्हिने बिबर यहूदीमैंइ मत लसि क्ह्रिइमुँ।
ताँनइ ह्रोंसए ङ्हेब् ट्हुब्मैंने स्योर तेसि पोंम्, चमैं फिब्लो पार्दिसि स्योर ताँमैं पोंम्।
दिलेया प्हँन्हाँग्धों यहूदीमैंइ पावलए फिर तो ताँर छ्याब् ल्हैदिगे बिसि पल्टनर्बै चिबइ क्होबै सैं लसि चलाइ प्ल्हमिंइ, धै ख्रो पिंबै खेगि क्रथेमैं नेरो थेबै म्हि च्हों खागु लसि पावल क्युरु पुइसि चमैंए उँइँर राल् पिंइ।
पावलइ थेबै म्हि च्हों ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ आघें-अलिमैं, तिंयाँबै त्हिंइ समा परमेश्वरए उँइँरि ङइ छ्याँबै छ्ह थोइमुँ बिसि ङए सैंइ बिम्।”
चिबइ च कोलोए यो क्हासि तिराइ बोसि “क्हिइ ङने बिल् त्हुबै ताँ तो जा?” बिसि ङ्योएइ।
चु म्हिए बिरोधर जाल लसिन् मुँ बिबै ताँ ङइ सेसि चलाइ क्हि ङाँर कुल्मिंइँमुँ। चए बिरोधर छ्याब् ल्हैदिब्मैं या क्हिए उँइँर ताँ लद् बिसि ङइ चुर्बै यहूदीमैंने बिइमुँ।”
च थेबै म्हि च्होंर सदुकीमैंए टोलि नेरो फरिसीमैंए टोलि मुँन बिब सेसि पावलइ थेबै कैले बिइ, “ओ अलिमैं, ङम् फरिसीमैंए च्ह फरिसीन् ग। म्हि सिइरि धबै सोगों तब्मुँ बिबै आशा ङइ थेंबइले ङए फिर चु मुद्दा ल्हैदिइमुँ।”