16 चमैंइ छले जाल रोबै ताँ था योंसि पावलए भान्जइ ब्यारेक न्होंर ह्यासि चु ताँ पावलने बिइ।
याहवेहए बिरोधर म्हिए ज्ञान बुद्धि, चाँजोमैं नेरो खैतबै सल्ला केर आफे।
ठिक के लबै म्हिए धिंर न्होह्रों लबर लोइ टिबै दुष्ट म्हि धों आतद्; चने मुँबै सैमैं आलुडिड्;
चर्बै म्हिमैं न्होंरि कोइ तिथो, कोइ अर्कोन् ताँ लसि ओरइ। छले चर्बै म्हिमैंए हल्लाइ लमा चर तो तरिइमुँ बिसि क्होल् आखाँबइले पल्टनर्बै चिबइ सिपाइमैंने “पावल ब्यारेकर बोयाद्!” बिइ।
ब्यारेक न्होंर होंबि छेमा पावलइ पल्टनर्बै चिबने “चिब, ङइ ताँ घ्रि क्हिने बिल् योंम् उ?” बिमा चिबइ बिइ, “क्हिइ ग्रिक क्युइ पोंल् ह्रम्मा?
छले चमैंए सैं ख्रेलसि चर थेबै खैला-बैला तबइले “चमैंइ पावल लाछिवाम्दो!” बिब् मैंसि रोमी पल्टनर्बै चिबइ सिपाइमैंने “क्युरु ह्यासि चमैंए म्हाँजोउँइँले पावल पखसि ब्यारेक न्होंर बोद्,” बिसि ल्हैदिइ।
झाइले पावलइ कप्तानमैं न्होंर्बै म्हि घ्रि हुइसि बिइ, “चु कोलो पल्टनर्बै चिब ङाँर सथेमिंन्, तलेबिस्याँ चुइ चिबने तोइ ताँ बिदा ङ्हाँइँमु रो।”
प्हँन्हाँग्धों प्हलेइ प्रयाबै सिपाइमैंइ पावललाइ घोडा क्रेबै सिपाइमैंए जिम्मार पिंथेंसि यरूशलेमर्बै ब्यारेकर एखइ।
च लिउँइँ फेलिक्सइ कप्तानने “पावल छेनाले रुँसि थेंन्, दिलेया ल्हें गार आलद्। चए थुमैंइ चैदिबै सैमैं चलाइ पिंबर खस्याँ खल् पिंन्,” बिइ।
तलेबिस्याँ चु ह्युलउँइँले खबै बुद्धि परमेश्वरए उँइँर बुद्धि आरेब् धोंन् तब् ग। परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ चमैंइ स्योर तेसि के लरिबै त्हेर्न खीजी क्हावाब्मुँ।”