44 येशूए फिर बिश्वास लब्मैं ताँन् बालुन् टिमल, धै चमैंने मुँबै तोन्दोंरि सैमैं गमस्तर तमल।
प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनए सैं, खों घ्रिन् मुँल। चमैंए न्होंर खाबज्यै या चमैंने मुँबै सैमैं ह्रोंसल् आबिमल। चमैंए ताँन् सैमैं गमस्तर तमल।
चुइ क्ल्ह्यो चुँसि योंबै मुइ पखसि कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए योर पिंइ।
झाइले प्ह्रेंस्योने मत लब् धोंले योंबै मुइ ह्रोंसने च्युगुदे थेंइ। धै च्हौदे मुइ बोसि कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए उँइँर थेंमिंइ।
च क्ल्ह्यो आचुँन् समा क्हिल्नाँ आङिंल् रो वा? धै च क्ल्ह्यो चुँसि योंबै मुइ या क्हिल्नाँ आङिं वा? छाबै के लबै सैं क्हिए खोंर खैले खइ? क्हिइ म्हिमैंने आङिं परमेश्वरने स्योर तेइमुँ।”
तलेबिस्याँ ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी ङ्योए फिर कति थेबै दयाम्हाँया लइमुँ बिब क्हेमैंइ सेइमुँ। येशू ख्रीष्टने तोन्दोंरि सै मुँलेया क्हेमैंए ल्हागिर ङ्हाँदु तइ। तलेबिस्याँ खीए ङ्हाँदुउँइँले क्हेमैं प्लब् तरिगे बिब खीए सैं मुँल।