29 “ओ अलि-अङाँमैं, ङ्योए खे दाऊदए बारेर क्ह्रोंसेंन्ले ङइ क्हेमैंने बिल् खाँम्। खी सिइ धै पावाइ, खीए छगों तिंयाँ समन् मुँ।
चु ताँ दाऊदइ ह्रोंसए बारेर बिब आङिं, तलेबिस्याँ दाऊदइ ह्रोंसए पलोर परमेश्वरजी बिब् धोंलेन् के लसि सिइ। धै चए खेमैंने बालु पावाइ, धै चए ज्यु क्राँयाइ।
क्हिजी ङने छ्ह योंबै घ्याँ उँइँमिंइ, धै क्हि ङने बालु तसि ङए सैं बेल्ले तोंन् लमिंब्मुँ।’
चु ङइ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग बिसि ख्रो पिंबै खेगि क्रथे नेरो ताँन् थेबै म्हि च्हों या ग्वाइ पिंल् खाँम्। खेंमैंउँइँले ङइ दमस्कस सहरर्बै यहूदीमैंए मिंर प्ह्रिछ्या योंइ। छले हग योंसि ङइ दमस्कसर मुँबै प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं सजैं पिंबर फैसि यरूशलेमर पखबर दमस्कसर ह्याल।
अग्रिपास म्रुँइ चु ताँए बारेर सेइमुँ। छतसि चए उँइँर ङ आङ्हिंन्ले पोंइँनमुँ। खिइ चु तोन्दोंरि ताँ सेइमुँ, तलेबिस्याँ चु ताँ खाबज्यै आसेल्ले लबै ताँ आङिं।
तारे सैंर मैंन्दि, च कति थेबै म्हि मुँगे? ङ्योए खे अब्राहामज्यै ल्हडेउँइँले ट्होइ पखबै सैमैंउँइँले च्युबाँरि तिबाँ चलाइ पिंइ।