28 क्हिजी ङने छ्ह योंबै घ्याँ उँइँमिंइ, धै क्हि ङने बालु तसि ङए सैं बेल्ले तोंन् लमिंब्मुँ।’
क्हिजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै घ्याँ ङलाइ उइमिंइमुँ; क्हिने त्होमा ङए सैं बेल्ले तोंन् लमिंब्मुँ; क्हिए क्योलो योर खोंयोंन् बिलै सैं तोंल् योंम्।
ङ ठिक के लसि क्हिए लि ङ्ह्योब्मुँ, धै छोरमा ङ क्हिलाइ म्रोंसि सैं तोंब्मुँ।
चइ क्हिने छ्ह ह्रिमा क्हिजी चलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंइ।
क्ह्रोंसेंन्ले क्हिजी चलाइ खोंयोंइ आखाँबै आशिक पिंइमुँ, धै क्हि चने तमिंबइले चए सैं खोंयोंन् बिलै तोंरिम्।
ओ याहवेह, ङलाइ क्हिए घ्याँ तेंमिंन्, क्हिए घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्।
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल? धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्लै आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
छाबै च्हमिरि ङाँर ह्याब्मैं खाबै एइरि आख, चमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै घ्याँ आयों (च्ह्योल् आखाँ)।
ङ ठिक घ्याँर प्रम्, धै ठिक निसाफ लम्,
येशूजी चने बिइ, “घ्याँ, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ, नेरो छ्ह ङन् ग। ङउँइँले बाहेक् खाबै या परमेश्वर आबा ङाँर फेनेल् आखाँ।
तलेबिस्याँ क्हिजी ङए प्ल्ह क्रोंर्न वाथेंरिब् आरे, धै क्हिजी ह्रोंसए पबित्र म्हिए ज्यु क्राँल् पिंरिब् आरे।
“ओ अलि-अङाँमैं, ङ्योए खे दाऊदए बारेर क्ह्रोंसेंन्ले ङइ क्हेमैंने बिल् खाँम्। खी सिइ धै पावाइ, खीए छगों तिंयाँ समन् मुँ।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।