20 याहवेहए थेबै ह्वे चारबै त्हिंइ खब् भन्दा ओंसों त्हिंयाँ मिछु खैयाब्मुँ, धै लयाँ को धोंले ओल्ग्या तयाब्मुँ।
“च दुःख तबै त्हिंइ खाँबै तोदोंन् त्हिंयाँ मिछु खैयाब्मुँ, लयाँ या चाररिब् आरे, धै मुसारमैं या मुउँइँले तेयाब्मुँ। छले मुर मुँबै सैमैं ताँन् लायाब्मुँ।
झाइले त्हिंयाँर्बै च्युसे ङ्हिं ह्राबै त्हेसेरो सों ह्राबै त्हे समा ह्युल तिगोंन् मिछु खैयाइ।
“च थेबै दुःख तबै लिउँइँ त्हिंयाँ म्हुँइँस छु तयाब्मुँ, धै लयाँए चारबै या म्हह्याब्मुँ।
येशूजी धबै बिइ, “लयाँ, त्हिंयाँ नेरो मुर्बै सारामैंर औदिबै चिनुमैं म्रोंब्मुँ। थेबै कैले खबै मा ङ्युँइए भेल्गइ लमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं ङ्हिंसि बेल्ले आतिदिब्मुँ।
ङइ मुर औदिबै केमैं, नेरो माइ पृथ्बीर प्लेटोयाबै चिनुमैं उँइँमिंब्मुँ। च चिनुमैं को, मि नेरो मिखुए प्हैं तब्मुँ।
दिलेया याहवेहए मिं किंब्मैंइ मुक्ति योंब्मुँ।’
तारेसेरो चइ छाबै पाप केमैं आलरिगे, धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चए प्ल्ह सोरिगे बिसि च म्हिलाइ दुष्टए योर पिंवाँन्।
तलेबिस्याँ म्हुँइँसरि ह्यो खब् धोंले प्रभु युबै त्हिंइ तब्मुँ बिसि क्हेमैंज्यै छेनाले सेइमुँ।
दिलेया खाबज्यै आसेल्ले ह्यो खब् धोंले प्रभु खैलसे युब्मुँ। च त्हिंइर मु थेबै कैले म्हयाब्मुँ, मुर्बै ताँन् सैमैं मिइ ख्रोंसि नास तयाब्मुँ, धै चु ह्युल नेरो ह्युलर्बै सैमैं ताँन् म्हयाब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरए च ताँउँइँलेन् तिंजरोबै मु नेरो ह्युल लिउँइँ मिइ ख्रोंसि नास लबै ल्हागिर तोगो समा नास आतल्ले खीजी थेंइमुँ। छले खीलाइ आम्हाँदिब्मैंलाइ दोषि ठर्दिसि निसाफ लबै त्हिंइर मु नेरो ह्युलै या खीजी नास लवाब्मुँ।
झाइले अर्को स्वर्गदूतइ ह्रोंसने मुँबै प्हेलर्बै ह्रिस त्हिंयाँए फिर युवामा त्हियाँइ म्हिमैंलाइ ख्रोंवाबै शक्ति योंइ।
झाइले च क्यु च्हजजी धबै अर्को छाप फोर्दिब् ङइ म्रोंइ। च लिउँइँ थेबै सयो खइ। त्हिंयाँ म्लोंग्या रुँदो क्वें धोंन् तयाइ। लयाँ को धोंले ओल्ग्या तयाइ।