2 च त्हेर्न स्वर्गउँइँले तिखेर्न थेबै खैं खब् धों तसि चमैं टिबै धिं न्हों ताँन् प्लिंयाँइ।
खी करूबए फिर क्रेसि प्हुरइ; धै खैंए प्ह्यागोंर कैंडो प्हुरयाइ।
छ बिरिबै तोदोंन् अरू ल्हें स्वर्गदूतमैं या तिखेर्न चमैं ङाँर रायुसि परमेश्वर बेल्ले थेब मुँ बिसि छले क्वे प्रिंइ,
खैं खनि ह्यादा ङ्हाँमुँ छाइन ह्याम्। क्हिइ खैंए कै थेमुँ, दिलेया खैं खनिउँइँले खसि खनि ह्याम् च क्हिइ आसे। छलेन परमेश्वरए प्ल्हउँइँले फिबै म्हि या छाबन् तम्।”
झाइले मिए ले धों तबै सै चमैं ङाँर म्रोंयुसि चमैं ताँनए फिर टिइ।
छाबै कै थेसि ल्हें म्हि चर खागु तइ, झाइले चमैं प्लेटोयाइ तलेबिस्याँ ताँनइ खें-खेंमैंए क्युइर पोंरिब थेइ।
चमैंइ प्राथना लल् खाँबै लिउँइँ चमैं खागु तबै क्ल्ह्यो लायाइ, धै चमैं ताँन् पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ, छतमा चमैंइ आङ्हिंन्ले परमेश्वरए ताँ पोंइ।
चमैंने उँइँमिंबै ताँ चमैंए ल्हागिर आङिं, चमैंइ क्हेमैंए सेवा लरिल बिसि परमेश्वरजी सेल् पिंइ। धै चु ताँ स्वर्गउँइँले कुल्मिंबै पबित्र प्ल्हउँइँले क्हेमैंने सैं तोंबै ताँ बिमिंबै म्हिमैंउँइँले क्हेमैंइ थेइमुँ। स्वर्गदूतमैंज्यै या चु ताँ था सेदा ङ्हाँइमुँ।