1 पेन्तिकोसए त्हिंइर खमा, येशूए फिर बिश्वास लब्मैं ताँन् क्ल्ह्यो घ्रिर खागु तल।
थेद्, आघें-अलिमैं क्ह्रिसि टिब बेल्ले छ्याँबै सैं तोंबै ताँ ग!
“अर्को, क्हेमैंइ म्रोंर प्लुसि खबै ओंसोंबै रो परमेश्वरए मिंर पिंसि बालि खैंबै चाड म्हाँदिद्। “अर्को, ह्रोंसइ रुँइँबै रो ह्रोंसए म्रोंउँइँले खुमा बालि ङ्हेरबै चाड म्हाँदिद्।
“ओंसों मिंबै गउँ खैंमा क्हेमैंइ नोगि चबै चाड म्हाँदिद्। छलेन सर्खर रा-रोमैं खुमा प्ह्रोर टिबै चाड म्हाँदिद्।
तलेबिस्याँ यूहन्नाइमि क्युइ बप्तिस्मा पिंइ, तारे दे त्हिंइ लिउँइँ पबित्र प्ल्हउँइँले क्हेमैंए बप्तिस्मा तब्मुँ।”
दिलेया पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए फिर युबै लिउँइँ क्हेमैंइ शक्ति योंब्मुँ। धै क्हेमैं यरूशलेमर, ताँन् यहूदीया नेरो सामरियार, धै ह्युलए कुना-कुना समा ङए ग्वाइ पिंब्मैं तब्मुँ।”
चमैं त्हिंइ ह्रोंसे मन्दिरर खागु तमल, धै धिं-धिंर चमैं सैं घ्रिले प्रभु भोज चसि सैं तोंदै बालुन् चब् चब्रें लमल।
पावल खाँन् समा पेन्तिकोसए त्हिंइर यरूशलेमर्न फेबै सैं लबइले च एशिया ह्युलर टिबै सैं आल। छतसि च एफिससर आहोंल्ले ह्याबै सैं लइ।
चु ताँ थेसि चमैंइ बालुन् परमेश्वरने कै तेसि बिइ, “ओ प्रभु! क्हिजी स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेमिंइ।
चमैंइ प्राथना लल् खाँबै लिउँइँ चमैं खागु तबै क्ल्ह्यो लायाइ, धै चमैं ताँन् पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ, छतमा चमैंइ आङ्हिंन्ले परमेश्वरए ताँ पोंइ।
प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनए सैं, खों घ्रिन् मुँल। चमैंए न्होंर खाबज्यै या चमैंने मुँबै सैमैं ह्रोंसल् आबिमल। चमैंए ताँन् सैमैं गमस्तर तमल।
छले कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए योउँइँले ल्हें औदिबै केमैं लसि प्लेटोयाबै चिनुमैं म्हिमैंए म्हाँजोर तबर होंइ। छतमा येशूए फिर बिश्वास लब्मैं ताँन् सोलोमन बिबै ठाँटिर खागु तल।
झाइले क्हेमैं ताँनइ सैं घ्रिन् तसि कै घ्रिले, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा परमेश्वरए मिं थेब् लल् खाँरिगे।
पेन्तिकोसए चाड समाम् ङ एफिसस सहरर्न टिम्।
येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंले छ्ह थोद्। ङ क्हेमैं ङाँर खलै आखलै क्हेमैंए सैं फो घ्रिन् तसि खोंर थेबै बिश्वास लसि सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबर भों लइमुँ बिबै ताँ ङइ थेदा ङ्हाँइमुँ।
छतसि क्हेमैंए सैं फो घ्रिन् तसि, ताँनने म्हाँया घ्रिन् लसि, क्ह्रिसि ङए सैं झन् तोंन् लद्।