36 चु ताँ क्रोंसेंन्बै ग बिसि ताँनइ सेइमुँ। छतसि क्हेमैं च्याँ तल् त्हुम्। च्हैंब-मैंब् आलल्ले उतउलो तसि जोस खइरि तोइ के लल् आत।
चमैंइ खीए सैं नल् लइ, छतसि मोशाइ तब आतब ताँ पोंइ।
युनन् ह्रिस आखबै म्हि बुद्धि मुँबै म्हि ग, दिलेया युनन् ह्रिस खबै म्हि आमादु ग।
आतुरले अदालतर आह्याद्; तलेबिस्याँ क्हिए ङ्हेब्-ट्हुब्मैंइ लिउँइँ फापिन् लइबिस्याँ क्हिइ तो लमुँ?
बल्ल-बल्ल सहरर्बै क्रथेइ म्हिमैं च्याँ लसि बिइ, “ओ एफिससथेंमैं, थेबै आर्तेमिसए कु धिं नेरो मुउँइँले तयुबै चए कु थेंबै क्ल्ह्यो एफिसस सहर ग बिसि खाबइ आसेइमुँ रो?
तलेबिस्याँ क्हेमैंइ क्हासि पखबै चु म्हिमैंइ कु धिंर्बै सैमैं तोइ आह्योइमुँ ङ्योए देबिला आछ्याँबै ताँमैं या आलइमुँ।
अझै चमैंइ अरूलइ धोका पिंब, खैचिज्हिले पोंब, ह्रब् प्हैंब, परमेश्वरए सैं तोंन् लबै साटोर चमैं मोज-मज्जा लब् खोब।