15 दिलेया चु ताँम् क्हेमैंए ठिमर्बै ताँफुँमैं नेरो मिंमैंए बारेर मत्त्रे मुँन! छतसि क्हेमैं ह्रोंसन् क्ह्रिल् त्हुम्। छाबै ताँए निसाफ ङइ आल।”
ह्रोंसइ तोइ लल् आखाँब् म्रोंसि झन् खैला-बैला तम् उ बिब् मैंसि चइ म्हिमैंए उँइँर क्युइ यो ख्रुसि बिइ, “छबिस्याँ चु म्हि सैबै छ्याब् ङए फिर आल्हैदिरिगे। चलाइ सैबै पापए छ्याब् क्हेमैंए फिर्न खरिगे।”
“ङइ तोइ छ्याब् आरेबै म्हिलाइ धोका पिंसि पाप लइमुँ।” बिमा चमैंइ बिइ, “ङिलाइ तो मतलब? चम् क्हिन् सेद्।”
पिलातसइ चमैंने “क्हेमैंइन चु म्हि बोसि क्हेमैंए ठिमर बिब् धोंले चुए निसाफ लद्,” बिमा चमैंइ, “खाबलाज्यै या सैबै दण्ड पिंबै हग ङिने आरे,” बिइ।
झाइले चमैंइ बिइ, “परमेश्वर म्हाँदिबै ल्हागिर चु म्हिइ ङ्योए ठिमने आक्ह्रिल्ले म्हिमैंलाइ लोमिंरिइमुँ।”
चमैंइ खेंमैंए ठिमर्बै ताँर चए फिर छ्याब् ल्हैदिना, दिलेया म्हिन् सैल् त्हुब नेरो झेलर च्युल् त्हुब तोइ छ्याब् ङइ आस्या।
ङइ परमेश्वरए ठिममैं आम्हाँदिस्याँ, सिल् त्हुबै के या ङइ लस्याँ, ङ सिबरै या तयारन् मुँ। दिलेया यहूदीमैंइ ङए फिर ल्हैदिबै ताँन् छ्याब्मैं क्ह्रोंसेंन् आङिंस्याँ ङ चमैंए योर खाबज्यै पिंल् आखाँ। छतसि ङए ताँ थेमिंन् बिसि थेबै कैसर म्रुँनेन् ङ यो छ्युँ लम्।”
चमैंए आक्ह्रिबै ताँ चमैंए धर्मए बारेर नेरो सिल् खाँबै येशू बिबै म्हिए बारेर मुँन। पावलइ येशू अझै सोंगोंन् मुँ बिसि बिमना।
यहूदीमैंए ताँन् रोसमैं नेरो छलफल लबै ताँमैं क्हिइ छेनाले सेइमुँ। छतसि गार आम्हाँदिल्ले ङए ताँ थेमिंन् बिसि ङ यो छ्युँ लमुँ।
धै चमैं स्योंम्बै स्योर ताँमैं नेरो खेमैंए खोंयोंइ आनुबै ताँर सैं आह्यारिगे, तलेबिस्याँ च ताँमैंउँइँले झन प्होंगि कैगि मत्त्रे तम्। बरु क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरए ताँमैं क्होबर खीए फिर बिश्वास लल् त्हुम्।
च म्हि फाक्कर्न ह्रब सेब प्हैंम्, चइ तोइ आह्र, तोइ आसे। छाबै म्हिमैंइ स्योलिबै ताँ घ्रि लाछेंसि प्होंगि मिम्, छाबै ताँमैंउँइँलेन् ह्रिस लब, प्होंगि मिब, आब्रु वाब नेरो आछ्याँबै सैं मैंल् लम्।
दिलेया केर आफेबै तामैं आपोंन्, तलेबिस्याँ छाबै ताँमैंउँइँले प्होंगि तम् बिसि क्हिइ सेइमुँ।
दिलेया केर आफेबै ताँ लब्मैं, खेमैंए बारेर्बै ताँ लब, प्होंगि लब्मैं, झाइले मोशाइ प्ह्रिबै ठिमए (नियमए) बारेर प्होंगि लब्मैंने स्यो तद्। तलेबिस्याँ चु ताँन् ताँमैं फाकर्बै केर आफेब् मुँ।