14 झाइले पावल पोंबि छेमा गलियोनइ च यहूदीमैंने बिइ, “ओ यहूदीमैं, क्ह्रोंसेंन चुइ तोइ अनिया नेरो आछ्याँबै के लस्याँ ङइ क्हेमैंए ताँ थेसि निसाफ लल् त्हुमल।
झाइले खीजी चमैंने छ बिसि लोमिंबर होंइ:
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “च्या, क्हेमैं कति बिश्वास आलबै म्हिमैं मुँन! ङ क्हेमैंने कति समा टिल् त्हुम्? ङइ क्हेमैं खोंयों समा सैदिल् त्हुम्? च कोलो ङ ङाँर पउ।”
“ओ दियाबलसए च्ह! क्हि ताँन् छ्याँबै केमैंए शत्तुर, ताँन् दुष्ट सैमैंइ प्लिंब नेरो स्योर तेब! क्हि प्रभुए सोजो घ्याँ खेदा-ख्योदे लब खोंयोंन् बिलै आपि वा?
प्लिच्यु बर्ष समा क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर खीजी चमैं छेनाले ङ्ह्योमिंइ।
छबिमा पावलइ बिइ, “आङिं चिब। ङम् किलिकिया ह्यलर्बै टार्ससथें यहूदी ग। च टार्सस थेबै सहर ग। चु म्हिमैंने ङइ ताँ तिजी-ङ्हिजी बिल् पिंन् ओ।”
ङइ परमेश्वरए ठिममैं आम्हाँदिस्याँ, सिल् त्हुबै के या ङइ लस्याँ, ङ सिबरै या तयारन् मुँ। दिलेया यहूदीमैंइ ङए फिर ल्हैदिबै ताँन् छ्याब्मैं क्ह्रोंसेंन् आङिंस्याँ ङ चमैंए योर खाबज्यै पिंल् आखाँ। छतसि ङए ताँ थेमिंन् बिसि थेबै कैसर म्रुँनेन् ङ यो छ्युँ लम्।”
दिलेया चुए बारेर ङइ रोमी थेबै म्रुँलाइ प्ह्रिबै ताँमैं तोइ आरे। छतसि ङइ चु म्हि क्हेमैंए उँइँर नेरो खास लइरि अग्रिपास म्रुँए उँइँर पखइमुँ। ङ्योइ चने ताँमैं ङ्युँलु-च्युलु लबै लिउँइँ चुए बारेर ङइ रोमी म्रुँलाइ ताँमैं प्ह्रिल् योंब्मुँ।
तलेबिस्याँ थेब-थेबै पद मुँब्मैं म्रोंसि ठिक के लब्मैं ङ्हिंल् आत्हु, दिलेया आछ्याँबै के लब्मैं बिस्याँ ङ्हिंल् त्हुम्। क्हेमैं सरकारने आङ्हिंल्ले टिदा ङ्हाँइमुँ वा? छ बिस्याँ ठिक के लद्, झाइले क्हेमैंइ सरकारउँइँले स्याबासि योंम्,
ङ तोइ बुद्धि आरेबै म्हि धों तलेया क्हेमैंइ सैदिल् खाँस्याँ छ्याँब तमल बिब ङए सैं मुँ। गार आम्हाँदिल्ले ङए ताँ थेमिंन् ओ!
क्हेमैं ङाँर म्हि घ्रि खसि ङिइ बिबै येशू भन्दा अर्कोन् येशूए बारेर्बै ताँ बिइ बिस्याँ, झाइले क्हेमैंइ योंबै पबित्र प्ल्ह भन्दा चइ बिबै अर्कोन् प्ल्हए ताँ क्हेमैंइ क्वेंइ बिस्याँ, छलेन ङिइ बिमिंबै सैं तोंबै ताँ भन्दा अर्को ताँमैं क्हेमैंइ क्वेंइ बिस्याँ, च म्हिए ताँ क्हेमैंइ सैं तोंन्ले थेमना!
चमैंए खेगि क्रथे ह्रोंसन् ल्हें सैर आह्रब् तमुँ, छतसि था आसेसि घ्याँ फ्लेइ प्ररिब्मैंलाइ चइ ल्हयो खम्।