5 दिलेया कोइ यहूदीमैंइ ह्रिस लसि बजारर्बै बदमासमैं खागु लसि ल्हें म्हि रेसि सहरर खैला-बैला लबर होंइ, धै यासोनए धिंर खैच्हिजिले होंसि पावल नेरो सिलास म्हिमैंए उँइँर पखल् म्हैइ।
दिलेया ङए फिर दुःख तमा चमैं निस्योदै ङए बिरोधर खागु तइ; ङइ थाइ आसेल्ले ङए न्होह्रों लबर चमैं खागु तइ। चमैंइ खोंयोंइन ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैंन् लरिइ।
मुल म्रार खागु तब्मैंइ ङ स्यारम्, धै प्हाइ म्हेरब्मैंइ ङए बारेर क्वे प्रिंम्!
सैंर न्हुँ आरेस्याँ ज्यु छ्याँब तमुँ, दिलेया आगुए फिर ह्रिस लमा ह्रुइब क्राँयाम्।
तलेबिस्याँ चमैंइ येशूए फिर ह्रिस लसि खी ङाँर पखब् ग बिब क्रथेइ था सेल।
छले च्हौ ल्हें म्हि खब् म्रोंसि बिश्वास आलबै यहूदीमैं बेल्ले ह्रिस खइ, धै पावलइ बिबै ताँ थोसि चलाइ आछ्याँन्ले स्यारइ।
च लिउँइँ एन्टिओखिया नेरो आइकोनियनउँइँले को-कोइ यहूदीमैं चर फेखइ, धै चमैंइ चर्बै म्हिमैं वाँसि पावललाइ युँमाइ ल्हिल् पिंइ, धै पावल सियाइ बिब् मैंसि सहर बैरु चैं बोइ।
दिलेया चमैंए ताँ आक्वेंबै यहूदीमैंइ बिस्याँ अरू ह्रेंमैं होंसिदिसि प्रभुए फिर बिश्वास लबै अलि-अङाँमैंए बिरोध लसि चमैंए सैं ककाँ क्युँक्युँ ङ्हाँन् लवाइ।
दिलेया थेसलोनिकार्बै यहूदीमैंइ “पावलइ परमेश्वरए ताँ बेरियारै या बिइ प्रइमुँ!” बिब् सेसि चमैं चरै या म्हिमैं उस्केबर फेखइ।
दिलेया चमैंइ पावल नेरो सिलास स्याल् आखाँमा यासोन नेरो प्रभुए फिर बिश्वास लबै को-कोइ आघें-अलिमैं सहरर्बै चिबनाँब्मैं ङाँर चैं पखसि बिइ, “ह्युलन् उल्टो-पुल्टु लबै म्हिमैं चुरै या फेखइमुँ,” बिसि ओरइ।
“चु यासोनए धिंर चमैं प्ह्रें तसि टिइमुँ, चमैं ताँनइ येशू बिबै अर्को थेबै म्रुँ घ्रि मुँ बिसि कैसर म्रुँए बिरोधर के लम्।”
झाइले सहरर्बै चिबनाँब्मैंइ यासोन नेरो चने बालु मुँबै अरू म्हिमैंने धरौटि किंसि चमैं पिमिंइ।
अखैया बिबै ह्युलर गलियोन बिबै म्हि रोमी क्रथे तमा यहूदीमैं ताँन् क्ह्रिसि पावलए बिरोध लइ, धै अदालतर बोइ।
तलेबिस्याँ तिंयाँबै चु म्हिमैंइ लबै खैला-बैलाए छ्याब् ङ्योए फिर खलै खाँम्, तलेबिस्याँ चु फाक्कर्न तबै ताँए ज्वाफ ङ्योइ पिंल् आखाँ।”
“याकूबए च्ह योसेफने चए अलिमैंइ ह्रिस लमल। छतसि चमैंइ योसेफ मिश्र ह्युलर चुँवाँइ। दिलेया परमेश्वर चने बालु मुँल,
ङने बालु के लबै तिमोथी, धै ङए यहूदी अलिमैं लुकियस, यासोन नेरो सोसिपात्रोज्यै या क्हेमैंने जय मसीह बिमिंइमुँ।
क्हेमैं अझै परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंबन् मुँ। तलेबिस्याँ क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसए न्होंर्न ह्रिस लब, प्होंगि कैगि लब तसेरो क्हेमैं परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंन् तइ, आङिं वा?
छलेन येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रमा ल्हें खे ङलाइ स्योंइ नोबोल् म्हैइ, ह्योमैंइ ङ सैल् म्हैइ, ह्रोंसए यहूदी ह्रेंमैं नेरो अरू ह्रेंमैंज्यै या ङलाइ दुःख पिंइ। सहरजरे या, म्हि आटिबै ह्युलरै या, मा ङ्युँइरै या, झाइले स्योर्गु थुमैंउँइँले या ङइ दुःख योंइ।
आगुए सैमैं म्रोंसि ह्रिस लब, प्हा ल्हें थुँब, सयल लप्रब, छाबै केमैं ताँन् आछ्याँबै सैंउँइँले खबै केमैं ग। ङइ क्हेमैंलाइ ओंसोंन् लोदा सैंदा लब् धोंले तोगो या बिम्: छाबै केमैं लप्रब्मैं, परमेश्वरए ग्याल्सर्बै हगवाला तरिब् आरे।
ङ्यो तिफुँइ थेब् आप्हैंले, अरूलाइ ह्रिस खल् आलले, झाइले अरूमैंए फिर ह्रिस आलले।
ङि नेरो प्रभुजी छ्ह खैले थोल क्हेमैंज्यै या छलेन् छ्ह थोइमुँ, तलेबिस्याँ ल्हें दुःख सैदिलेया परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले सैं तोंन्ले क्हेमैंइ सैं तोंबै ताँ थेइ।
“ङ्योए न्होंर परमेश्वरजी थेंमिंबै प्ल्हइ आछ्याँबै सैमैं ङ्योए न्होंर टिब तिफुँइ आसैदि,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिबै ताँ क्हेमैंइ स्योलि धों ङ्हाँइमुँ वा?