29 छले थेमा क्रथेइ बत्ति ह्रिसि फाल् न्हेदै न्होंर खइ, धै ङ्हिंसि त्हारदै पावल नेरो सिलासए ओंसों पत्खु तइ।
क्हिने ङ्हिंसि ङ त्हाररिमुँ, धै क्हिए निसाफमैं म्रोंसि ङ ङ्हिंइमुँ।
याहवेहजी ग्याल्स लम्; छतसि ह्रें-ह्रेंमैं त्हाररिगे! करूबमैंए म्हाँजोर खी क्हुँम्; पृथ्बी लारिगे!
दिलेया चए क्ल्हेमैंइ खेंमैंए मुइ खबै घ्याँन् म्हयाब् म्रोंसि पावल नेरो सिलास क्हासि सहरए म्हाँजोरि चिबनाँब्मैं ङाँर चैंसि बोइ।
दिलेया पावलइ थेबै कैले “छ आलद्! ङि ताँन् चुर्न मुँ।” बिइ।
दिलेया “ठिक के लल् त्हुम्, आछ्याँबै के आलबर ह्रोंसए सैं फैल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइ खसिन् मुँ,” बिसि पावलइ बिरिमा फेलिक्स ङ्हिंयाँइ, धै “तोगो मुँरिगे। क्हि ह्याद्। मौका योंबै त्हेर ङइ क्हि हुइस्यो,” बिइ।
थेद्, को-कोइ दुष्टए न्होंर टिब्मैंइ ‘ङ यहूदी ग’ बिम् दिलेया चमैं क्ह्रोंसेंन्बै यहूदी आङिं। च स्योर्गुमैंलाइ ङइ क्हेमैंए प्हले फ्योबर ल्हैदिब्मुँ। झाइले ङइ क्हेमैंलाइ म्हाँया लरिमना बिब चमैं ताँनइ था सेब्मुँ।