23 चमैंइ पावल नेरो सिलास प्हरेइ बेल्ले प्रुसि झेलर च्युवाइ, धै “चु म्हिमैं छेनाले रुँन्,” बिसि झेलर्बै क्रथेने बिइ।
खीलाइ क्हाल् पिंबै यहूदाइ चमैंने ओंसोंन् “ङइ म्वें लबै म्हिन् क्हेमैंइ म्हैबै म्हि ग। चलाइन क्हाद्,” बिथेंल।
चु ताँन् सैमैं तब् भन्दा ओंसों म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ ह्रुगुदिब्मुँ। चमैंइ क्हेमैं क्हासि च्हों धिंजरे बोसि क्हेमैंए मिंर मुद्दा झोंसि झेलर च्युवाब्मुँ। क्हेमैंइ ङए मिं किंबइले म्रुँमैं नेरो क्रथेमैंए उँइँर बोब्मुँ।
मि म्रोंबै लिउँइँ पत्रुसलाइ तो तगे बिसि रुँबै सिपाइमैं न्होंरि बेल्ले खैला-बैला लइ।
हेरोदइ पत्रुस क्हासि झेलर च्युवाइ, धै दुःखने फ्रेबै चाडए लिउँइँ पत्रुसलाइ म्हिमैंए उँइँर पखबै सैं लसि चलाइ रुँबै ल्हागिर सिपाइमैंए टोलि प्लिए जिम्मार पिंइ।
झेलर्बै क्रथे न्हरुउँइँले छोरयाइ। धै झेलर्बै म्रामैं थोंयाब् म्रोंइ। च्युथेंब्मैं ताँन् भौदिह्यान बिब् मैंसि चइ सेलाँ (तरवार) ट्हुइसि ह्रोंसलाइन सैबर होंइ।
च्हमरे झेलर्बै क्रथेइ पावलने चु ताँ बिइ, “निसाफ लब्मैंइ क्हेमैं पिवाद् बिसि बिइमुँ। छतसि तारे क्हेमैं त्होंसि सैं तोंदै ह्याद्।”
धै चमैं क्हासि झेलर च्युवाइ।
“ङिइ झेलर छेनाले साँजु झोंथेंब नेरो झेल रुँबै म्हिमैं या म्राजरेन् रारिबा म्रोंइ, दिलेया ङिइ म्रा थोंसि ङ्ह्योमा न्होंर खाबै या आम्रों!”
शाऊल बिस्याँ धिं-धिंर होंसि चर्च नास लरिल। चइ मुँयुँमैं नेरो च्हमिरिमैं स्याला म्हालाले चैंबोसि झेलर च्युवामाल।
झाइले चइ चने “येशूए लिलि प्रबै मुँयुँमैं-च्हमिरिमैं खाब् स्यालेन ङइ चमैंलाइ क्हासि यरूशलेमर बोल् पिंन् बिबै प्ह्रिछ्यामैं दमस्कस सहरर्बै म्हि च्हों धिंमैंए म्हिमैंए मिंरि प्ह्रिमिंन् ओ,” बिइ।
चमैं येशू ख्रीष्टए सेवा लब्मैं वा? चमैं भन्दा ङ झन् छेनाले सेवा लबै म्हि ग। छबिमा ङ सोबल धोंले पोंइ। ङइ बेल्ले दुःखले ख्रीष्टए सेवा लइमुँ, ङ ल्हें खे झेलर टिल् त्हुइ, ङलाइ ल्हें खे कोर्राइ प्रुइ, छले ल्हें खे ङ कालए सुँर फेइ।
धोंलै, टिंलै, झेलर च्युलै, हुल त्हुँसि दुःख पिंलै, गारो केमैं लल् त्हुलै, न्हरु च्हुइल् आयोंलै, चल्-थुँल् आयोंलै,
छतसि ङ पावल क्हेमैं अरू ह्रेंमैंए ल्हागिर प्राथना लम्। ख्रीष्ट येशूजी पिंबै के लबइले ङ झेलर मुँ।
प्रभुए ल्हागिर के लबइलेन् ङ झेलर टिल् त्हुइमुँ, दिलेया ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं ग। छतसि क्हेमैं छ्याँबै बानि ब्योरउँइँले छ्ह थोद्।
ङइ चु सैं तोंबै ताँ अरू म्हिमैंने बिमिंबै लमा ङ अप्रादिमैं धोंले सँउँलिइ फैसि दुःख नोल् त्हुइमुँ। दिलेया परमेश्वरए ताँम् खाबज्यै या फैथेंल आखाँ।
दिलेया ङइ क्हिलाइ बेल्ले म्हाँया लसि ङइ क्हिने ताँ मत्त्रे थेंब् ग। ङ खेब् तयाइमुँ, येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रइ बिसि छाबै खेब् तयाबै म्हि या झेलर टिल् त्हुइमुँ।
ङ क्हेमैंए आघें यूहन्ना ग। येशूए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैंइ धोंलेन् ङज्यैया खैबन् दु:ख तलैया ङइ सैदिइमुँ। येशू ख्रीष्टए बारेर ग्वाइ पिंदै परमेश्वरए ताँ बिप्रबै लमा म्हिमैंइ ङलाइ मा ङ्युँइर मुँबै पत्मोस बिबै कोंर च्युथेंल।
क्हेमैंए फिर खबि छेबै दुःखने आङ्हिंन्। थेद्, क्हेमैंलाइ पापर च्होवाबै ल्हागिर दुष्टइ को-कोइलाइ झेलर झोंब्मुँ। क्हेमैंलाइ च्युगैं मत्त्रे दुःख तब्मुँ। दिलेया क्हेमैं आसिन् समा ङए फिर बिश्वास लरिद्, छलस्याँ ङइ क्हेमैंलाइ इनामर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्मुँ।