16 तिगें ङि प्राथना लबै क्ल्ह्योर ह्यारिमा मोंइ स्याबै केब्स्यो घ्रि त्होइ। चइ च मोंए शक्तिउँइँले ङ्ह्योब् लिब् लसि चए क्ल्हेए ल्हागिर ल्हें मुइ खुमिंमल।
झाइले प्रिबै त्हिंइर सहरए म्राउँइँले बैरु त्होंसि स्योंए छेउर ह्याइ, तलेबिस्याँ चर प्राथना लबै क्ल्ह्यो मुँ बिसि ङिइ मैंल। ङि चर क्हुँसि चर खागु तबै च्हमिरिमैंने ताँमैं सेबर होंइ।
चइ ल्हें त्हिंइ समा छान् बिरिइ। छतमा पावल छोंरों ङ्हाँसि फनक्क तोसि च मोंने बिइ, “येशू ख्रीष्टए मिंर क्हि च च्हमिरि ङाँइले त्होंसि ह्याद्।” छ बिबै तोंदोंन् च मों त्होंह्याइ।
दिलेया चए क्ल्हेमैंइ खेंमैंए मुइ खबै घ्याँन् म्हयाब् म्रोंसि पावल नेरो सिलास क्हासि सहरए म्हाँजोरि चिबनाँब्मैं ङाँर चैंसि बोइ।
तलेबिस्याँ डेमेत्रियस मिं मुँबै चाँदिए के लबै म्हि घ्रिइ देबि आर्तेमिसए च्यों-च्योंबै चाँदिए कु धिंमैं बनेसि, बुट्ट झोंल् ह्रबै म्हिमैं के पिंसि ल्हें मुइ योंमल।
कु पूजा लब, मन्त्र-तन्त्र लब, आगुए न्होह्रों लब, प्होंगि कैगि लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुल छ्याँब तरिगे आङ्हाँब, आक्ह्रिल् लब, आक्ह्रिसि टोलि-टोलि तब,
तलेबिस्याँ ताँन् आछ्याँबै सैमैंए जरन् मारा-मुइए म्हाँया लब् ग। मारा-मुइए लोबइ लमा को-कोइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लबन् पिवासि आछ्याँबै घ्याँउँइँ प्रयाइमुँ, धै चमैंए फिर सैदिलै आखाँन् तबै दुःख तइमुँ।
यान्नेस नेरो याम्ब्रेसइ मोशाए बिरोध लब् धोंले छाबै स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँए बिरोध लम्। छाबै म्हिमैं मदि न्होंयाब्मैं, बिश्वास लल् आखाँबै म्हिमैं ग।
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।