6 हेरोदइ पत्रुस बैरु तेसि म्हिमैंए उँइँर पखल् म्हैबै म्हुँइँसर पत्रुस सँउँलि ङ्हिंइ फैसि सिपाइ ङ्हिंए म्हाँजोर रोरिल। धै अरू सिपाइमैं या झेलए म्राए ओंसों रूँरिल।
छतसि अब्राहामइ च क्ल्ह्योए मिं “याहवेहजी जुरेमिंब्मुँ” थेंइ। “याहवेहए कोंर खीजी जुरेमिंब्मुँ” बिसि तिंजरो या म्हिमैंइ बिरिम्।
ङ रोमा तोइ न्हुँ आलल्ले न्हरु च्हुइब्मुँ; तलेबिस्याँ ओ याहवेह, क्हिजी मत्त्रे ङ जोगेमिंब्मुँ।
छाब् म्रोंसि रुँबै म्हिमैं ङ्हिंसि त्हारइ, धै सिब् धोंन् तयाइ।
छले पत्रुस झेलर च्युवामा चए ल्हागिर बिश्वासीमैंइ बेल्ले भों खसि परमेश्वरने प्राथना लरिल।
च पल्टनर्बै चिब खसि पावल क्हासि सँउँलि ङ्हिंइ फैबर ल्हैदिइ। धै “चु म्हि खाब् जा? चुइ तो लइ?” बिसि चर्बै म्हिमैंने ङ्योएइ।
छतसि ङइ क्हेमैंने त्होसि चु ताँमैं क्होमिंबर क्हेमैंलाइ हुइब् ग। तलेबिस्याँ ‘परमेश्वरजी मुक्ति पिंबै म्रुँ ख्रीष्ट कुल्मिंब्मुँ,’ बिसि ङ्यो इस्राएलीमैंइ आशा थेंइमुँ। झाइले च म्रुँ युल् खाँइ बिसि ङइ बिप्रबइले ङ चु सँउँलिइ फैथेंइँमुँ।”
“ङिइ झेलर छेनाले साँजु झोंथेंब नेरो झेल रुँबै म्हिमैं या म्राजरेन् रारिबा म्रोंइ, दिलेया ङिइ म्रा थोंसि ङ्ह्योमा न्होंर खाबै या आम्रों!”
धै ङइ खैले पोंल् त्हुम् छलेन आङ्हिंन्ले पोंल् खाँरिगे बिसि ङए ल्हागिरै या प्राथना लमिंन्।
दिलेया ओनेसिफरसए परवाए फिर प्रभुजी ल्हयो लरिगे, तलेबिस्याँ च ङ म्रोंसि फा आपिमल। च रोमर खमा फनफनले ङलाइ म्हैसि ङने त्होइ।
छतसि ङ्योइ ढुक्कले बिले, “याहवेहजी ङलाइ ल्होमिंम्, छतसि ङ ङ्हिंरिब् आरे। म्हिमैंइ ङलाइ तो लल् खाँमुँ?”