21 प्रभुए आशिक ने शक्ति चमैए फिर तबाइले ल्हें ल्हें म्हिइ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लसि खी ङाँइ सैं एइ।
च ताँ थेब्मैं ताँनइ “चु कोलो लिउँइँ खैब तब् ङ्हे?” बिसि ह्रोंसए सैंर मैंइ। तलेबिस्याँ परमेश्वरए शक्ति चए फिर मुँल।
तलेबिस्याँ बारनाबास पबित्र प्ल्हजी प्लिंब नेरो प्रभुए फिर बेल्ले थेबै बिश्वास लबै छ्याँबै म्हि मुँल। छतमा ल्हें म्हिइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ।
“छतसि परमेश्वरउँइँ सैं एबै अरू ह्रेंमैंलाइ ङ्योइ दुःख आपिंले बिब ङए सैं मुँ,
झाइले परमेश्वरए मिं क्वेदै, ताँन् म्हिमैंउँइँले मान योंमल। धै प्रभुजी त्हिंइ ह्रोंसे जोगेमिंबै म्हिमैं चमैंए फिर थप्दिमिंब्रें लमल।
दिलेया चमैंए ताँ थेब्मैंए न्होंर ल्हें म्हिइ येशूए फिर बिश्वास लइ। खीए फिर बिश्वास लब्मैं योदा-अयोदा हजार ङ्हदे तल।
छतमा प्रभुए फिर बिश्वास लबै मुँयुँमैं नेरो च्हमिरिमैं झन् ल्हें तबर होंइ।
झाइले परमेश्वरए ताँ खन्तोंदोंन् फेनेइ, धै चेलामैं यरूशलेम तिगोंन् प्लिंइ। छतमा ख्रो पिंबै ल्हें खेगिमैंइ येशूए फिर बिश्वास लइ।
च छले सब् म्रोंसि लुड्डा नाँस नेरो शारोन बिबै ह्युलर टिबै ताँन् म्हिमैं प्रभुउँइँ सैं एइ।
तलेबिस्याँ ङिइ क्हेमैंने सैं तोंबै ताँ ओंसोंन् बिमिंमा ङिए सुँइ मत्त्रे पोंब आङिं, परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह नेरो भोंउँइँले बिब् ग। चु ताँ क्ह्रोंसेंन् ग बिब सैं न्होंर था सेसि ङि क्हेमैं ङाँर युइ। क्हेमैंए म्हाँजोर टिमा क्हेमैंए ल्हागिर्न ङिइ खैले त्हिंइ थोल बिसि क्हेमैंज्यै सेइमुँ।