42 ‘म्हिमैंने सैं तोंबै ताँ बिमिंबर’ धै ‘सोगोंमैं नेरो सियाब्मैंए निसाफ लबर परमेश्वरजी त्हाँबै म्हि येशून् ग,’ बिसि ङिलाइ ग्वाइ पिंबर परमेशजी ल्हैदिइमुँ।
तलेबिस्याँ ङए त्येमैं ङ्हउलो चर मुँ। चमैं या चु नर्गर आयुरिगे बिबै ल्हागिर लाजरस ह्यासि चु दुःख योंबै क्ल्ह्योए बारेर्बै ताँ चमैंने बिमिंरिगे।’
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बिब् धोंलेन् म्हिए च्ह सिलन् त्हुब्मुँ। दिलेया धिक्कार मुँ ङ शत्तुरमैंए योर पिंवाबै म्हि चइ थेबै दुःख योंब्मुँ।”
च के लब नेरो ताँ लोमिंबर होंबै त्हेउँइँले खीलाइ स्वर्गर बोह्याबै त्हे समार्बै ताँन् ताँमैं ङइ चर प्ह्रिथेंइँमुँ। स्वर्गउँइँ बोयाब् भन्दा ओंसों येशूजी त्हाँबै कुल्मिंबै चेला चिब्मैंलाइ खीजी पबित्र प्ल्हउँइँले “छ-छ लद्” बिइ।
दिलेया पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए फिर युबै लिउँइँ क्हेमैंइ शक्ति योंब्मुँ। धै क्हेमैं यरूशलेमर, ताँन् यहूदीया नेरो सामरियार, धै ह्युलए कुना-कुना समा ङए ग्वाइ पिंब्मैं तब्मुँ।”
तलेबिस्याँ खीजी ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लबै त्हिंइ तोक्दिमिंइँमुँ। च त्हिंइर खीजी त्हाँबै म्हि घ्रिउँइँले ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ। च म्हिने निसाफ लबै हग मुँ बिसि प्रमाण ताँनने उँइमिंबर परमेश्वरजी च म्हि सिबउँइँले सोगों लमिंइ।”
दिलेया “ठिक के लल् त्हुम्, आछ्याँबै के आलबर ह्रोंसए सैं फैल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइ खसिन् मुँ,” बिसि पावलइ बिरिमा फेलिक्स ङ्हिंयाँइ, धै “तोगो मुँरिगे। क्हि ह्याद्। मौका योंबै त्हेर ङइ क्हि हुइस्यो,” बिइ।
“मन्दिरर ह्यासि खोंयोंन् बिलै आखाँबै छ्ह योंबै ताँमैं ताँन् म्हिमैंने बिद्।”
छतमा निसाफ लबै त्हिंइर परमेश्वरजी येशू ख्रीष्टउँइँले म्हिमैंए सैं न्होंर्बै ताँमैंए निसाफ लब्मुँ। ङइ बिबै सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंलेन् चु ताँ तब्मुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी निसाफ लमा ङ्यो ताँन् खीए उँइँर राल् त्हुम्। ङ्यो सोगों मुँमा छ्याँबै के ललेया, आछ्याँबै के ललेया ह्रोंसइ लबै केए नों ङ्योइ योंब्मुँ।
तिगें येशू ख्रीष्ट ग्याल्स लबर युब्मुँ। च त्हेर खीजी सियाब्मैं नेरो सोगोंमैं ताँनए निसाफ लब्मुँ। छतसि क्हिइ लल् त्हुबै के तो जा बिबै ताँ ङइ येशू ख्रीष्ट नेरो परमेश्वर आबाए उँइँर क्हिने बिमुँ।
छले ङइ लबै केमैं खीए उँइँर ठिक ठर्दिबइले खीजी ङए ल्हागिर थेबै क्रेगि थेंइमुँ। छेनाले निसाफ लबै प्रभुजी च त्हिंइर च क्रेगि ङलाइ पिंब्मुँ - ङलाइ मत्त्रे आङिं, दिलेया प्रभुलाइ म्हाँया लसि खी युबै त्हिंइए घ्याँ ङ्ह्योरिब्मैं ताँनलाइ खीजी च क्रेगि पिंब्मुँ।
दिलेया सोगों नेरो सियाब्मैंए निसाफ लबै प्रभु येशूलाइ खेंमैंइ लबै केए हिसाब चमैंइ पिंल् त्हुब्मुँ।
ङ्ह्योत्ति, येशू न्हाँम्स्योर युइन मुँ। खीलाइ सैब्मैं नेरो अरू ताँन् म्हिमैंज्यै या खी म्रोंब्मुँ। छले खि युरिब् म्रोंमा ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैं न्हुँ लसि क्रोब्मुँ। आमेन, छान् तरिगे।
“थेद्! म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों पिंबर ङ युनन् युब्मुँ बिसि,” येशूजी बिइमुँ।