31 बिइ, ‘कर्नेलियस! परमेश्वरजी क्हिए प्राथना थेइमुँ, धै क्हिइ ङ्हाँदुमैंलाइ तो चैदिमु च पिंबै छ्याँबै केमैं या मैंइमुँ।
दिलेया स्वर्गदूतइ चने बिइ, “ओ जकरिया, क्हि आङ्हिंन्! तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्हिए ताँ थेइमुँ। तारे क्हिए प्ह्रेंस्यो इलिशिबाइ च्ह घ्रि फिब्मुँ, च च्हए मिं क्हिइ यूहन्ना थेंन्।
झाइले कर्नेलियसइ बिइ, “प्लिरो ओंसों सों ह्राबै त्हेजरे ङ धिंर प्राथना लरिमा फोस्रे ब्योंबै क्वें खिबै म्हि घ्रि ङए उँइँर रासि
छतसि योप्पार म्हिमैं कुलसि सिमोन पत्रुस बिबै म्हि हुइपउ। च मा ङ्युँइए छेउर ट्हिबिए के लबै सिमोनए धिंर टिइमुँ।’
छबिमा कर्नेलियस ङ्हिंसि स्वर्गदूत ङाँइ ङ्ह्योबै-ङ्ह्योबन् लसि, “बिल् त्हुबै ताँ तोइ मुँ वा?” बिइ। स्वर्गदूतइ चने बिइ, “क्हिइ ङ्हाँदुमैंए खाँचो टार्दिमिंबै छ्याँबै केमैं नेरो क्हिइ लबै प्राथना परमेश्वरए उँइँर फेनेइमुँ।
ङलाइ चैदिब् भन्दा ल्हें ङइ योंइमुँ। क्हेमैंइ इपाफ्रोडिटसने पिमिंबै बेल्ले लिंबै थाँ खबै परमेश्वरजी खोबै ख्रो धों तबै भेटि योंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ।
क्हेमैंइ छ्याँबै के लइमुँ, क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लइमुँ बिब उँइँबै ल्हागिर खीए म्हिमैंलाइ ल्होरिइमुँ, अझै क्हेमैंइ ल्होरिमुँ। क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के परमेश्वरजी म्लेरिब् आरे, तलेबिस्याँ खीजी ठिक निसाफ लम्।
च्हमा चर्बै सो प्ह्याबै सै प्लि नेरो ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंइ क्यु च्हजलाइ पद्खु तसि फ्योइ। चमैं ताँनए योर बीणा नेरो धुप झोंबै माराए धुपारामैं मुँल। च धुपए थाँ परमेश्वरए म्हिमैंए प्राथनमैं मुँल।