19 पत्रुस ह्रोंसइ म्रोंबै दर्शन तो मुँगे बिसि मैंरिमा पबित्र प्ल्हजी चने बिइ, “ङ्ह्योद्, म्हि सोंइ क्हि म्हैरिमुँ।
दिलेया क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लोमिंबै पबित्र प्ल्ह युब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ताँन् क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंब्मुँ। खीजी ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले आपों। खीजी तो ताँ थेमुँ चन् पोंब्मुँ, धै लिउँइँ तखबै ताँमैं क्हेमैंने बिमिंब्मुँ।
झाइले च म्हिमैंइ, “पत्रुस बिबै सिमोन चुर टिइमुँ वा?” बिसि थेबै कैले ङ्योएइ।
तिगें त्हिंइर्बै सों ह्राबै त्हेजरे परमेश्वरए स्वर्गदूत घ्रि दर्शनर च ङाँइ युसि, “ओ कर्नेलियस!” बिरिब चइ थेइ।
झाइले पबित्र प्ल्हजी, ‘चमैंने बालु तोइ आङ्हाँन्ले ह्याद्,’ बिसि ङने बिइ। छबिमा चु अलिमैं टुग्लो या ङने बालुन् कैसरिया नाँसर ह्यासि ङि कर्नेलियसए धिंर होंइ।
चमैं बर्त टिसि प्राथना लसि परमेश्वरए मिं क्वेरिबै त्हेर पबित्र प्ल्हजी चमैंने बिइ, “ङए ल्हागिरि बारनाबास नेरो शाऊल ङइ खाब् केए ल्हागिरि त्हाँइमुँ च केए ल्हागिर्न स्यो लद्।”
ल्हें ताँमैं तबै लिउँइँ पत्रुस रासि चमैंने बिइ, “ओ अलि-अङाँमैं, अरू ह्रेंमैंज्यै या प्रभु येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ थेसि मुक्ति योंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंए म्हाँजोउँइँले ओंसोंन् ङ त्हाँइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ।
झाइले ङि चर्बै चेलामैंने त्होसि ङिरो चर्न टिइ। पबित्र प्ल्हउँइँले चमैंइ “यरूशलेमउँइँ आह्याद्!” बिसि पावलने बिइ।
पबित्र प्ल्हइ फिलिपने “च रथए ङाँर ह्याद्,” बिइ।
चु ताँन् केमैं पबित्र प्ल्ह घ्रिए केमैंन् ग। खीजी ताँन् म्हिमैंलाइ खीए सैंर मैंब् धोंले स्यो-स्योबै बरदान पिंम्।
तारे खबै त्हेजरे स्योलिबै ताँ क्वेंसि दुष्टए घ्याँर प्रसि को-कोइ बिश्वास लबन् पिवाब्मुँ बिसि पबित्र प्ल्हजी छेनाले बिमिंइमुँ।