2 ओ ङइ खोबै थु, क्हिइ लबै ताँन् केर छ्याँब तरिगे, धै क्हि खोंयोंइ नब छब आतरिगे बिसि ङइ क्हिए ल्हागिर प्राथना लम्। क्हि बिश्वासर भोंब मुँ बिब ङइ सेइमुँ।
चमैंए ताँ थेसि खीजी बिइ, “आनब्मैंए ल्हागिर बैद्द आचैदि, दिलेया नब्मैंए ल्हागिर चैदिम्।
क्ह्रोंसेन च सिया सियाले नल। दिलेया परमेश्वरजी चए फिर ल्हयो उँइँमिंइ। चए फिर मत्त्रे ल्हयो आल, ङलाइ न्हुँ फिर न्हुँ आतरिगे बिसि ङए फिरै या ल्हयो उँइँमिंइ।
झाइले क्हेमैं ताँनइ ह्रोंसल् मत्त्रे छ्याँब लबै सैं आमैंन्, दिलेया अरूमैं या छ्याँब तरिगे बिब् मैंन्।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ परमेश्वरलाइ खोंयोंन् बिलै धन्यबाद पिंलन् त्हुम्। छ लब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ लबै प्रभु येशूए फिर्बै बिश्वास बडिसि ह्रों-ह्रोंसए न्होंरै या घ्रिइ घ्रिने झन् ल्हें म्हाँया लरिइमुँ।
प्रभुजी खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ खोंयोंन् बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ पबित्र लमिंबै केउँइँले नेरो क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्वेंबइले परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ जोगेबर त्हाँइ।
ओ अलि-अङाँमैं, ताँन् भन्दा थेबै ताँ चुन् ग: स्वर्ग, पृथ्बी नेरो अरु तोइ सैए मिंर कसम आचद्। बरु ह्रोंस छ्याब आरेब् तबै ल्हागिर क्ह्रोंसेंन्बै ताँ मुँस्याँ “ङिंबन्” बिद्, आङिंबै ताँ मुँस्याँ “आङिं” मत्त्रे बिद्। खै तमुँ, छान् बिद्।
ताँन् भन्दा थेबै ताँ: घ्रिइ घ्रिलाइ खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिद्, तलेबिस्याँ म्हाँयाइ लमा ल्हें पापमैं या क्षमा तम्।
बरु ङ्योलाइ जोगेमिंबै प्रभु येशू ख्रीष्टए थेबै दयाम्हाँया नेरो बुद्धिर बडिदै ह्याद्। खीलाइ तोगो नेरो खोंयोंइ या थेबै मान तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।
ङ बिश्वासीमैं न्होंर्बै एल्डरउँइँले ङइ खोबै थु गायसलाइ जय मसीह मुँ। ङइ सैं न्होंउँइँले क्हिलाइ म्हाँया लमुँ।
क्हिए दुःखमैं नेरो क्हि ङ्हाँदु मुँ बिब ङइ सेइमुँ। दिलेया क्हिम् क्ह्रोंसेंन प्लब मुँ। कोइ म्हिमैंइ ‘ङ यहूदी ग,’ बिमुँ, दिलेया चमैं यहूदीमैं आङिं, चमैं दुष्टए न्होंर टिब्मैं ग। चमैंइ क्हिए फिर पोंबै आछ्याँबै ताँमैं ङइ सेइमुँ।