14 बरु क्हिनेन् त्होसि ताँ लदा ङ्हाँइमुँ। छतसि ङ्यो तारे युनन् त्होसि ताँमैं लस्यो।
चिबइ बिइ, “क्हेमैं न्हुँ आलद्, आङ्हिंन्। क्हेमैंए परमेश्वर, क्हेमैंए आबाए परमेश्वरजीन् च मुइ क्हेमैंए नेंदोंर थेंमिंलै। क्हेमैंइ बोबै म्ल्ह-नारिए सैम् ङइ योंल।” च्हौ बिसि चइ शिमियोन झेलउँइँले चमैं ङाँर पखइ।
म्रा रुँबै म्हिइ प्ह्रोंछैंए ल्हागिर म्रा थोंमिंम्। झाइले प्ह्रोंछैंइ ह्रोंसए क्युमैंए मिं तेसि हुइमा क्युमैंइ खीए कै थेम्। धै प्ह्रोंछैंइ क्युमैं बैरु छबर बोयाम्।
च आइतबारए ङेसार चेलामैं यहूदी चिबनाँब्मैंने ङ्हिंसि म्रा तोरसि धिं न्होंर टिरिल। छले टिरिमा येशू चमैंए म्हाँजोर राखसि “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे,” बिइ।
येशूजी धबै चमैंने बिइ, “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे! आबाजी खैले ङ कुल्मिंइ, छलेन ङज्यै या क्हेमैं कुल्मिंब्मुँ।”
धबै ङ क्हेमैंने बिमुँ: पबित्र प्ल्हजी बिब् धोंले प्रद्, ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि आप्रद्।
परमेश्वर आबा नेरो प्रभु येशू ख्रीष्टजी ताँन् बिश्वासीमैंलाइ छिं ङ्हाँल् पिंरिगे धै खीए थेबै दयाम्हाँयाजी चमैंए बिश्वास भोंब् लमिंरिगे।
क्हेमैं घ्रिइ घ्रिलाइ ख्रीष्टजी पिंबै म्हाँयाउँइँले अँखलो ख्वेसि जय मसीह लद्। ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै क्हेमैं ताँनए फिर खोंयोंन् बिलै शान्ति तरिगे।
ङइ क्हेमैंलाइ प्ह्रिल् त्हुबै ताँमैं ल्हेन् मुँ, दिलेया तोगो तोन्दोंरि ताँमैं प्ह्रिदा आङ्हाँ। बरु ङ्यो बेल्ले तोंल् योंरिगे बिसि क्हेमैंनेन् त्होसि ताँ लबै सैं ङल् मुँ।