15 ल्हें मुइए लोबइ लमा छ्याँबै घ्याँ पिसि चमैं आछ्याँबै घ्याँउँइँ ल्हैदिइमुँ। छले चमैं स्योंम्बै बओरए च्ह बालामए लिलि प्रइमुँ।
ठिमर्बै ताँ आङिंब्मैंइ दुष्ट म्हिमैंलाइ थेब् लम्; दिलेया ठिमर्बै ताँ ङिंब्मैंइ दुष्ट म्हिमैंए ताँ थोम्।
चु अत्तर सै ल्हेर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंल् खाँमल।”
(च म्हिइ छाबै आछ्याँबै केमैं लसि योंबै मुइइ क्ल्ह्यो घ्रि किंइ, धै च क्ल्ह्योर्न च क्युरु थिंले तेयाइ। छतमा चए फो तियासि चए न्हाँनु-भुँडिमैं ताँन् स्वालयाइ।
“ओ दियाबलसए च्ह! क्हि ताँन् छ्याँबै केमैंए शत्तुर, ताँन् दुष्ट सैमैंइ प्लिंब नेरो स्योर तेब! क्हि प्रभुए सोजो घ्याँ खेदा-ख्योदे लब खोंयोंन् बिलै आपि वा?
त्हिंयाँर्न ज्युउँइँले खबै इच्छाए केमैं लबर चमैं सैं तोंम्। चमैं इजेत आरेबै फा आपिबै म्हिमैं ग। छतसि क्हेमैंने बालु चब् चमा चमैं बेल्ले चदै थुँदै मख्ख तब्मुँ। दिलेया चमैंइ लबै आछ्याँबै केमैंए नों चमैंइ भुँदिल् त्हुम्।
धिक्कार मुँ चमैंलाइ। तलेबिस्याँ स्योंम्बै कयिनइ लब् धोंबै के चमैंइ लम्। ह्रोंसए फायदए ल्हागिर बालम बिबै म्हिइ लब् धोंबै गल्ति चमैंइ लम्। छतसि मोशाए बिरोधर राबै स्योंम्बै कोरह बिबै म्हि धोंले चमैंइ ठिक अधिकारए बिरोध लबइले नास तयाम्।
दिलेया क्हेमैंए बिरोधर को-कोइ ताँ ङइ बिल् त्हुइमुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंर को-कोइ स्योंम्बै बालामए ताँए लिलि प्रब्मैं मुँ। स्योंम्बै इस्राएलीमैंलाइ पापर च्होवाबै ल्हागिर ‘चमैंलाइ कुर चडेबै सै चद्, झाइले ब्यभिचार लद् बिद्,’ बिसि बालामइ बालाक बिबै म्रुँलाइ लोमिंल।