14 तलेबिस्याँ ङ सिबै त्हे चेंदो तखइमुँ बिसि ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी ङलाइ उँइँमिंइमुँ।
छबिमा सिमोन पत्रुसइ खीने “ओ प्रभु, क्हि खनिर ह्यासिन् मुँ?” बिमा। येशूजी बिइ, “तोगो क्हि ङ ह्याबै क्ल्ह्योर ङए लिलि खल् आखाँ। लिउँइँ बिस्याँ क्हि ङए लिलि खब्मुँ।”
“क्हेमैंए म्हाँजोर ङइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँ बिदै प्रइ, तारे क्हेमैंइ ङ धबै खोंयोंन् बिलै म्रोंरिब् आरे बिसि ङइ सेइमुँ।
चु ङ्योए ज्यु नास तयाम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ। दिलेया परमेश्वरजी खोंयोंइ नास आतबै स्वर्गर्बै धिं ङ्योए ल्हागिर बनेथेंइमुँ। च धिं म्हिमैंइ बनेब आङिं, परमेश्वरजीन् ङ्योए ल्हागिर बनेमिंब् ग।
तलेबिस्याँ खैले म्हिमैंइ ख्रो पिंबर क्यु सैमुँ, छलेन ङलाज्यै या सैबै त्हे खइमुँ, तारे ङ क्हिने फ्रेइ ह्याबै त्हे खइमुँ।
ङ आसिन् समा क्हेमैंलाइ न्ह क्रों मि क्रों लमिंबर चु ताँमैं बिल् त्हुम् बिब ङए सैं मुँ।