1 यहूदीया ह्युलर्बै बिश्वासीमैंए ल्हागिर पिंबै भेटिए बारेर ङइ क्हेमैंलाइ प्ह्रिरिल् आत्हु।
दिलेया एसावइ लल् म्हैबै ताँ रिबेकाइ थेसि च्ह च्योंब याकूब हुइसि बिइ, “थेद्, क्हिए आघें एसावइ क्हि सैब् बिसि दाउ लरिइमुँ।
छ्याँबै ताँमैंइ प्लिंसि ङए सैं बेल्ले तोंइमुँ; म्रुँए ल्हागिर ङइ प्ह्रिबै कबिता ङ बिमुँ; ङए ले छेनाले प्ह्रिल् ह्रबै म्हिए कलम धों तइमुँ।
सिबै म्हिमैं धबै सोगों तबै बारेर परमेश्वरजी क्हेमैंने तो बिइमुँ, च क्हेमैंइ आखेइमुँ वा?
“ङ दे बर्ष अरू ह्युलजरे टिबै लिउँइँ ह्रोंसए ह्रेंए ल्हागिर दान पिंबर नेरो परमेश्वरए मिंर ख्रो पिंबर यरूशलेमर खल।
सैं तोंबै ताँए फिर बिश्वास आलसि यहूदीमैं परमेश्वरए शत्तुर तबइले क्हेमैंलाइ फायदा तब् ग। दिलेया परमेश्वरजी चमैंए खेमैंलाइ त्हाँबइले चमैंलाज्यै या खोम्।
बिश्वासीमैंए खाँचोर ल्होद्, ह्रोंसए धिंर खबै प्ह्रेंमैंलाइ बास पिंसि छेनाले चब् थुँब् पिंन्।
यहूदीयार्बै येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंउँइँले परमेश्वरजी ङलाइ जोगेमिंरिगे, झाइले यरूशलेमर्बै परमेश्वरए म्हिमैंइ ङइ बोबै मुइ किंरिगे बिसि प्राथना लमिंन्।
चमैंए सैंर खेंमैंए न्होंर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ ङिइ ल्होमिंरिगे ङ्हाँमैं, ङलै या छाबै सैंन् मुँल।
छतसि मौका योंन् समा ङ्योइ ताँन् म्हिमैंलाइ ल्होबै केमैं लरिले, खासगरि बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ ल्होले।
ओ अलि-अङाँमैं, च ताँ खोंयों तम् बिसि ङइ क्हेमैंलाइ तोइ प्ह्रिल् आत्हु,
दिलेया ख्रीष्टजी ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंलाइ प्लिंमिंइमुँ, छतसि क्हेमैंलाइ अरू लोमिंबै म्हि आचैदि। ताँन् सैए बारेर खीए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ लोमिंम्, खीजी लोमिंबै ताँ क्ह्रोंसेंन्बै ग, स्योर आङिं। छतसि पबित्र प्ल्हजी लोमिंबै ताँमैं ङिंनु, धै छ्ह तिगोंन् ख्रीष्टनेन् घ्रिन् तसि प्रद्।