16 क्हेमैंइ लबै ताँन् केमैं म्रोंसि ङ बेल्ले तोंइमुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंए फिर ङल थेबै बिश्वास मुँ।
“क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आसेब्मैंलाइ ङइ लोल् खाँम्, झाइले मिछु खैबर प्रब्मैंलाज्यै चारबै ह्वे पिंल् खाँम्,
छतसि ङ क्हेमैं ङाँर खमा ङए सैं तोंन् लमिंब्मैं ङाँइलेन् ङए सैं च्योंब् तल् आत्हुरिगे बिसि ओंसोंबै प्ह्रिछ्यार क्हेमैंलाइ छ छ लद् बिसि प्ह्रिब् ग। ङए सैं तोंमा क्हेमैं या सैं तोंम् बिब ङइ सेइमुँ।
ङिइ बिबै ताँ खैले तोगो क्हेमैंइ लरिइमुँ, च ताँ धबै लिउँइँज्यै या लरिब्मुँ बिसि प्रभुजी ङिलाइ पक्का था पिंइमुँ।
ङइ बिब् धोंले क्हिइ लब्मुँ, अझै च भन्दा ल्हें क्हिइ लब्मुँ बिसि चु ताँ प्ह्रिरिमा ङइ मैंइमुँ।
छतसि ख्रीष्टए के लबै ल्हागिर क्हिलाइ के ल्हैदिबै हग ङने मुँलेया “ङइ ल्हैदिबै के ललन् त्हुम्” बिसि क्हिलाइ कर आल्हैदि।