1 चु ङ्योए ज्यु नास तयाम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ। दिलेया परमेश्वरजी खोंयोंइ नास आतबै स्वर्गर्बै धिं ङ्योए ल्हागिर बनेथेंइमुँ। च धिं म्हिमैंइ बनेब आङिं, परमेश्वरजीन् ङ्योए ल्हागिर बनेमिंब् ग।
क्हि सर आकोंन् समा क्हिए ङ्होर्बै छैब प्ह्युरसि दुःखले कमैंबै कमैं चल् त्हुब्मुँ। क्हि सउँइँलेन् बनेल, क्हि सन् ग, क्हि सिसि सर्न कोंयाब्मुँ।”
ल्होमिंन् बिसि ङइ क्हिने ग्वार ह्रिमा ङए शत्तुरमैं लिग्याँ तोसि न्हेयाब्मुँ। परमेश्वरजी खैलसे ङए ख लम् बिब ङइ सेइमुँ।
“‘म्हिमैंइ बनेबै चु मन्दिर फुवासि म्हिए योइ आबनेबै अर्को मन्दिर ङइ सोंरोर्न बनेब्मुँ,’ बिब ङिइ थेइ।”
“दिलेया म्हिमैंए योइ बनेबै धिंमैंर धाँसे थेबै परमेश्वर आटि। अगमबक्ताइ छलेन बिइमुँ,
ङि बालुन् परमेश्वरए के लब्मैं ग, क्हेमैं बिस्याँ छ्याँबै रोमैं रोमिंबै म्रों नेरो परमेश्वरए धिं ग।
ताँन् भन्दा थेबै शक्ति ङिल आङिं, परमेश्वरलन् ग बिसि छेनाले उँइँमिंबै ल्हागिर चु सै न्होर ङि सए पुमैं धों तबै म्हिमैंने खीजी थेंमिंइमुँ।
चु ज्युर मुँमा ङ्योए फिर ल्हें दुःखमैं तमा ङ्योइ दुःखए सो हेंम्। दिलेया ङ्यो क्लुना तरिगे बिसि आङिं, झन ल्हें छ्याँबै क्वेंमैं खिल् योंरिगे, धै चु सिसि क्राँयाबै ज्यु खोंयोंइ आसिबै प्ल्हर्बै ज्यु तरिगे बिबै सैं खम्।
ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि क्हेमैं ज्युर चिनु लब् धोंन् तइ। दिलेया च ज्युर चिनु लब म्हिमैंइ लब आङिं, ख्रीष्टजी लबै सैंर्बै चिनु ग। ख्रीष्टजी च सैंर्बै चिनु लमा क्हेमैंए सैंर्बै आछ्याँबै सिमैं थोवाइ।
छतसि तोगो ङइ चु दुःखमैं नोरिइमुँ, दिलेया ङ फापिसि सैं च्योंब् आल। तलेबिस्याँ ङइ खाबै फिर बिश्वास लइमुँ बिब ङइ सेइमुँ, ङलाइ ढुक्का मुँ तो सैमैं ङइ खीने थेंल् पिंइमुँ, च सैमैं खीजी छेनाले थेंमिंम्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजीन् बनेबै खोंयोंइ बिलै तरिबै जग मुँबै सहरए घ्याँ अब्राहामइ ङ्ह्योरिल।
दिलेया ख्रीष्ट बिस्याँ युल् खाँबै ताँन् भन्दा छ्याँबै सैमैंए ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तसि युइ। खी अझै थेब नेरो पबित्र क्ल्ह्योउँइँले ह्याइ, च क्ल्ह्यो म्हिमैंइ बनेब आङिं। धै चु ह्युलर्बै सै या आङिं।
ओंसोंबै पबित्र क्ल्ह्यो क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र क्ल्ह्योए नकल मुँल। दिलेया ख्रीष्ट म्हिमैंइ बनेबै पबित्र क्ल्ह्योर आहों, खी स्वर्ग न्होंर्न होंइ। छले खी ङ्योए ल्हागिर परमेश्वरए उँइँर टिइमुँ।
स्वर्गर क्हेमैंए ल्हागिर साँथेंबै आशिक खोंयोंइ नास आतब, खोंयोंइ आङ्योंलोंब बेल्ले छ्याँब मुँ।
छले तोन्दोंरि नास तयाम् बिब् सेसेरो क्हेमैं खैबै म्हि तल् त्हुम्? परमेश्वरजी बिब ङिंदै छ्याँबै केमैं लसि क्हेमैं छेनाले छ्ह थोसि
ङ्यो कालउँइँले जोगेसि छ्ह योंबै क्ल्ह्योर तर्दिल् खाँइमुँ बिसि ङ्योइ सेइमुँ। ङ्योइ बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँयाँ लबइले ङ्योइ चु ताँ सेइमुँ। दिलेया ह्रोंसए अलि-अङाँमैंलाइ म्हाँया आलब्मैं कालए न्होंर टिरिमुँ।
छाबै छ्याँबै केमैं लमा ङ्यो क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरए म्हिमैं ग बिसि था सेल् खाँब्मुँ। छतसि खीजी निसाफ लबै त्हिंइर ङ्योए सैंइ दोसिदिलेया ङ्यो खीए उँइँर रामा ङ्यो ङ्हिंल् आत्हु।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।